Ik lag in de zon in de zomer
Ik lag in de zon in het gras
Jij kwam langs ik herinner het mij alsof het gisteren was
Je reed nog niet met de wagen
En je brommer was al wekenlang stuk
Je zei ik kon toevallig met mijn zuster mee
Ik dacht da's wat je noemt een geluk
We hebben hier ook een gemeentepark stamelde ik hees
En daar gingen we heen en we zegden niks
Alleen maar wat clichés
En ik vond jou prachtig in het blauw
Pas na een jaar of elf zouden we trouwen
Oorspronkelijk alleen voor de wet
Maar om de kerk in het midden te houden
Deden we alles en daarna een buffet
De schepen van de burgerlijke stand speelde mooi toneel
En een witte jurk leek ons overbodig
Want die zag je al zoveel
Dus vond ik jou prachtig in het blauw
Nog een stuk of elf jaren later
Vanop een bootje in de Middellandse Zee
Sprong je bloot met de kinderen in het water
Ze konden zwemmen dus dat viel gelukkig mee
Ik herinnerde me toen iets dat ik indertijd
Bij Professor Vanderkerken las
Dat een plotseling besef van de oneindigheid
Een esthetische ervaring was
En ik vond jou wondermooi in al dat blauw
Ik vond jou prachtig in het blauw
Ik herinnerde me toen iets dat ik indertijd
Bij Professor Vanderkerken las
Dat een plotseling besef van de oneindigheid
Een esthetische ervaring was
En ik vond jou wondermooi in al dat blauw
Ik vond jou prachtig in het blauw
Prachtig in het blauw
Prachtig in het blauw
Prachtig in het blauw
Prachtig in het blauw