De dag is niet begonnen of lag amper in m'n bed
De klok stopt met tikken en de tijd werd stilgezet
Wie kent er in die zone, geen dromen en verzet
Het laatst gesproken woord dat in mijn tekst werd gemetst
Ik heb het net gezegd, de mortel is nog vers
Mijn dagen zijn geteld maar elk uur wordt er gewerkt
Woorden als cement van de basis van ons nest
Gefundamenteerd zonder sporen van asbest
En het klinkt best vet, pak geen pauze
Doe geen sieste, de sikkel is geslepen, de machette doet z'n werk
Dit is gelijk lopen over lijken
Deze stropers verkennen verboden terreinen
Iederen doet het zijne, van verbaal ver overdrijven
Naar de basis van MC'en, in een battle niet bezwijken
Die backseat baskist, die blaft van de passie
Jonko van Jazz, die ge paft tot ge crasht G
♪
Aanschouw hoe dat de nachtakoestiek me inspireert
Want overdag dan klinken klanken ingestudeerd
En ik ben dronken van de toverdrank, geïntoxiceerd
Klonk het door de box alsof het er werd ingeboetseerd
Zwaar geconcentreerd, als de buddha naar ons toe praat
Het gaat gepaard met een goed gevoel doorheen de bloedbaan
Verlatingsangst, van een roes die uit de brousse kwam
Ik trip'm in een vingerknip naar een hogere toestand
Trek het lot in twijfel
Breek het kot van de stellingen
Ga los op verkenning door het bos vol ontdekking
In ondergrondse klusters, van strekkingen
Breken we door, tot de punk tot in kunstvormen om te zetten
Leg het letter na letter
De flow komt letterlijk
Door de uitgelleterde teksten
Die ge nu beluisterde
We zeggen het klaar en duidelijk
Zodra de klokkenluiders het luide
Splitst het uiterlijk en komt het duistere naar buiten
Dus zoek gewapend beton
Om te schuilen voor de aantocht van een gevaarlijke bom
In gewaden gerold
En die aankomt als ik met de zwavelstok
Van de smaak in u mond naar de waas in u kop
De waakhond, hou de terreinen in de gaten
En we spreken niet, maar praten met gebarende talen
We misplaatsten te vaak, de bepaalde gang van zaken
En de dagtaak is en blijf muziek blijven maken
De barricade
Ik rook mezelf Noord-Korea
Afgesloten van de wereld zoals Damiaan met lepra
Met bavianenkreten, laten het hele woud het weten
Dat zodra we begonnen zijn, we geen pauze nemen
Dorst van de kater, drinken glazen water
Nog half aangeslagen opgestaan van gisterenavond
Gehavend, aan de ochtendtafel tegen half twaalf
Half wakker, half slapend, halve conversaties
Straks sta ik op, laat me liggen
M'n lichaam heeft de rust nodig, laat de dag beginnen
Ik pik later in
Ik maten op, waar ik maten vind
Magistraten van de straten geef de straat een zin
In de stoet door de stad
Op de stoep, en ge stapt als ne groepsmens
Totdat er iemand op uw voet trapt
Ge doet alsof er iemand in de bomen van uw roots kapt
Wat is de toestand?
Dit is de toestand
Recht voor de raap, we gaan echt voor de rap
Leg geen vlecht in haar, rug recht als ge stapt
Kaart en kompas, weet de weg naar de plas
Zie, koude, oude vrouwen vluchten weg in hun tas
En terwijl de zwaailichten 's avonds laat de straat verlichten
En binnenshuis de kamer van een blauwe tint verplichten
Blaas ik door de soundsystem, muzikale berichten
Die de rust behoudt tot iedereen in trance ligt
Pauze
Wie klapt van pauze, der is geen tijd voor vier uur
Ik schrijf er vier in het kwadraat en wrijf ze in me zwavelzuur
Hoe puurder, hoe duurder, niet luren bij de buren
Geen satelliet Suzy ruziezoekers uit de Sovjet-Unie