Boş tenekeden haddiden fazla bir boş ses çıkıyor kafam şişti
Defolup git hayatımdan şeytan unuttum dediklerime içtim
Günahım boynuna kimsenin ahını almadım alnımdaki kara bahtım bu
Rabbimden korkmayan insanlara insanlık dersi
Bu anlattığım her şey, ağladığım gerçek
Hey sen de mi ben gibi kahpeler uğruna gözyaşı döktün erkek?
Kaybetme umudunu sen rabbim adilce hesabını görcek
Delikanlı adamların en güzel kıyafetidir bence bi' gömlek
Herkese yakışmaz öyle birader delikanlı adamları seyret
Görmüş geçirmiş herkesi görmek sana en güzel örnek olacak elbet
Üstündeki gömleği delecek kalleş, vuracak sırttan, akacak bir kan
Zamanı gelecek birgün düşecekti yüzün sıra onda ve gülecek şeytan
Atılan zarlar, hayatına oynanmış bi kumar masasından
Bazen rus ruletine döner ekran, şansıma, bahtıma ne çıkarsa
Korkaklar yol aldı çoktan, sayılı cesaretini toplayan
Fani olduğunu unutuyor onlar, oynamıyor ki be bizimle korkan
Ölümü tatmadan uyanmak zor, kendini kandırma boş yere
Biz bu sokakları çok gitttik geldik, sırayı bıraktık veletlere
Çok zıvana düşürdük köşelerine, bu şehir kazan oldu ve biz kepçe
Hani biz söz var ya her yerde geçer, umuda vurulmaz anne kelepçe
Bu müziğimi dinlemeden kötülersen
Müziğimi arabesk diye nitelersen
Bi köşede şarkılarımı dinlerken görünürsen ki şaşırmayacağım
Ama anlamadan dinleme beni sakın hey, dinlemeden anlama
Bir anestezi gibi geliyor bu müziğim bana
Kendimi dinleyip merhaba derim sabahlara
(Merhaba, merhaba ben Haylaz)
Sesimi duyan bi çok insana derdimi paylaşmak bana gurur verir
Derdimi anlayan insanlarla dolar taşar anne bu huzur gemim
Durup derinlere daldığım vakit, ağır gelir bana çayın demi
Unutup giden herkesin ardından yazılan şarkılarıma sanat denir
Aklına ne gelir bilmem beni dinledikçe üzülen de var gülende baba
Sosyetelerin anlıcağı dilde konuşmayı beceremedik, kaldık sınıfta
Bize not verenler aslında, hayatın tozuna karışmadan ezbere konuşanlar
Boş konuşanlar, onlar akbabalardı baba
Kaldır kafanı bi bak sağa sola, kim kaldı ki evlat gerçekten
Yanlışı doğruyu ögrendikçe hayat sana gülmeyi ögreticek
Üzdüğün insanları unutupta üzüldüğün insanlara gidicen
Gün üzüldüğün insanlara gülücen, üzdüğün insanlar sana gülücek
Dedim ya erkek, buralarda adalet kulların insafı
Tek başına tuzakları geçemessin, her babayiğidin değil harcı
Kimsesiz kalınca sokaklarda inan gölgen bile sana karşı
Düşenin dostunu arıyom yıllardır, bakmadığım bi' cebim kaldı
Anlayan anladı beni, anlamayan yine havladı durdu uzaklardan
Yüreğin varsa eğer ses ver, yoksa hemen bas git buralardan
Bu müzik hayata yenik düşenlerin, biz gibilerin masasında çalar
Bize eşlik eden bütün insanların hep
Sol yanında kurşun yaraları var
Bu kadar söz, bu kadar dert, bu kadar ne yaşadın Haylaz der dinleyenlerim
Her şeyim ortada eskiden beri gözlerimde kan
Bi cehenneme döndü bu dünyam, ille de niye diye sorcaksan
Yanlış insan ve yanlış zaman, yanlış insan için yalnız adam lan