Μια χαραμάδα απ' το πατζούρι λίγο φώς και ένα παράθυρο που χρόνια έχει να ανοίξει νιώθω το τέλος και ο πόνος δυνατός σαν μια σελίδα που δεν λέει να γυρίσει Θέλω να βγώ απ' τ' αδιέξοδο αυτό θέλω να βγώ μα τους ανθρώπους τους φοβάμαι κ' είν' αλήθεια την εγκατάληψη την γνώρισα τη ζώ την μοναξιά μου, την ζωγράφισα στα στήθια Θέλω να βγώ απ' τ' αδιέξοδο αυτό θέλω να βγώ μα τους ανθρώπους τους φοβάμαι κ' είν' αλήθεια την εγκατάληψη την γνώρισα τη ζώ την μοναξιά μου, την ζωγράφισα στα στήθια Με αναμνήσεις και με όνειρα μπορει να 'χω γεμίσει το δωμάτιο που μένω την μοναξιά κι αν δεν την νίκησε κανείς εγώ ειμ' εδώ και να θυμάσαι περιμένω Θέλω να βγώ απ' τ' αδιέξοδο αυτό θέλω να βγώ μα τους ανθρώπους τους φοβάμαι κ' είν' αλήθεια την εγκατάληψη την γνώρισα τη ζώ την μοναξιά μου, την ζωγράφισα στα στήθια Θέλω να βγώ απ' τ' αδιέξοδο αυτό θέλω να βγώ μα τους ανθρώπους τους φοβάμαι κ' είν' αλήθεια την εγκατάληψη την γνώρισα τη ζώ την μοναξιά μου, την ζωγράφισα στα στήθια