Είπες πως μόνο οι δυνατοί πάντα νικάνε Αυτοί που ξέρουν στη ζωή να μην πονάνε Αφού το ήθελες προσπάθησα και 'γώ Έγινα εγώ ο δυνατός για να αγαπήσεις 'Εκανα πέτρα την καρδιά για να ακουμπήσεις Tώρα που τρέχεις να μ' αφήσεις πώς θες στα δυο να μην κοπώ Κι έτσι όπως βλέπω να μακραίνεις μες στη νύχτα Λέω ψυχή μου όλα τα δάκρυα τώρα ρίχτα 'Ολα τα δάκρυα τώρα ρίχτα Η αντοχή ήταν ως εδώ Κι έτσι όπως κράταγα στο σώμα μου τα δάκρυα Πλημμύρα γίνανε αγάπη μου τα μάτια Πλημμύρα γίνανε τα μάτια Μη μου ζητάς να κρατηθώ Πώς να κρατηθώ Θυμάμαι ακόμα τα δυο χείλη σου να λένε Οι άντρες οι πραγματικοί ποτέ δε κλαίνε Δεν κλαίνε αυτοί όμως πονάω και κλαίω εγώ Κι όλα τα δάκρυα που έκρυβα μπροστά σου Βαθιά ποτάμια ακολουθούν τα βήματά σου Και όταν κάποτε σε φτάσουν σκύψε να πιεις πικρό νερό Κι έτσι όπως βλέπω να μακραίνεις μες στη νύχτα Λέω ψυχή μου όλα τα δάκρυα τώρα ρίχτα 'Ολα τα δάκρυα τώρα ρίχτα Η αντοχή ήταν ως εδώ Κι έτσι όπως κράταγα στο σώμα μου τα δάκρυα Πλημμύρα γίνανε αγάπη μου τα μάτια Πλημμύρα γίνανε τα μάτια Μη μου ζητάς να κρατηθώ Πώς να κρατηθώ Κι έτσι όπως βλέπω να μακραίνεις μες στη νύχτα Λέω ψυχή μου όλα τα δάκρυα τώρα ρίχτα 'Ολα τα δάκρυα τώρα ρίχτα Η αντοχή ήταν ως εδώ Κι έτσι όπως κράταγα στο σώμα μου τα δάκρυα Πλημμύρα γίνανε αγάπη μου τα μάτια Πλημμύρα γίνανε τα μάτια Μη μου ζητάς να κρατηθώ Πώς να κρατηθώ