For lenge sea, i gammal tid Bodde Baulekara på Bauletangen Døm ga følk skyss hit og dit Døm gjekk tidligslått på sommern Havfruebaulen het far i hus Der gjekk det i bannskap og skrål To sønner han hadde, Nils og Per Som far, så sønn; like grove i mål Gammal og grå fortelte'n Nils Om en efta han låg og søv I kveldens skumring Det banka på dør En fremmenkar stod i eininga Han skulle over tel Elstangen "Det koster en tolvskjelling" Sa'n Nils fra Bauletangen "Legg tolvskjellingen på stolen" Ba'n Nils tel fremmenkar'n Da døm steig i båten knaka det Så jævlig at'n skulja tru'n skulja gå ifra hinaen "Ei gammal kjerring har hengt opp seg Je må fram før natta blir grå Je ska i flere presetegjeld" Fortelte karen, så brå Han Nils, han slo seg vrang Han vart reint ut arg "Reis du tel hælvete Og høll itte en gammal mann for narr!" En blest slog ut bak båten Han var borte, faen var vekk Ute ta syne og ute ta sinn Det hadde vøri Faen sjøl Da'n Nils kom hem Tel Bauletangen Hadde skjellingen Brønne seg djupt ned i stolen