Też byłem w raju jak ty
Śniłem w objęciach matki
Życie co prysło jak sny
Dziś ciągle czegoś brak mi
Ogród zarosły chwasty
Rosną mi w piersi jak krzyk
Powieki ciążą jak dni
Natura powtarza cykl
Zdejmuję folię z paczki
Świat się rozpływa jak dym
Patrzę jak chaos tańczy
Przez krótką chwilę magii
Na podniebieniu smak tych
Momentów co przepadły
I przed kim ukrywam łzy?
Za stary jestem na wstyd
Do krwi zagryzam wargi
Na co się kurwa patrzysz?
Nienawidzę tej maski
Co zalepiła twarz mi
Na falach płynie plastik
Nikt nie czeka na stacji
Opustoszały parking
W aureoli latarni
Dla świata jestem pan nikt
I nie przejdziemy na ty
Do ognia lecę jak ćmy
Się parzyć oznacza żyć
Wiem dobrze, nie wraca nic
Powoli blakną barwy
Jak starych płyt okładki
Wciąż sam tu żyję jak wilk
Wciąż starcza jakoś na styk
Na żarcie, chatę, fajki
Na resztę kicham, apsik
Póki oddycham, pcham syf
Dla wszystkich co upadli
Choć twarze się zatarły
Wciąż blady płomień w nas drży
Strzegę go jak latarnik
Nocami wchodzę na strych
Tam duchy żyją jak my
Jedyna kropka nad i
Przy ustach palec mam, ćśś
Zapadam się w pamięć
Zapadam się w pamięć
Zapadam się w pamięć
Zapadam się w pamięć
Zapadam się w pamięć
Zapadam się w pamięć
Zapadam się w pamięć
Zapadam się w pamięć
Pierwszy plan?
Nie umiеm się pchać
Gdzieś na nerwowym tle miеszkam
Wciąż rozmazany na zdjęciach
Czymś poruszony patrzę w dal
Za kadr wzrokiem zapatrzeńca
Tam przyszłość stoi zamknięta
Tu przeszłość depcze po piętach
Ulice ślepną bez przejścia
Nie ma powrotów ucieczka
Zranione zwierzę mknie przez las
By przeżyć ile tchu w piersiach
Aż ściana drzew nagle pęka
Któraś z krajówek czy S'ka
Z ciemności pędzi beemka
Xenony, ślepia jak bestia
W tym punkcie zbiega się wszechświat
Jak ciągła linia przecięta
W źrenicach krótka sekwencja
Życie skowycze chce przetrwać
Zanim wam zginie w lusterkach
Zapadam się w pamięć
Zapadam się w pamięć
Zapadam się w pamięć
Zapadam się w pamięć
Zapadam się w pamięć
Zapadam się w pamięć
Zapadam się w pamięć