Драўляны хлопчык жыў ды быў, У школу з азбукай хадзіў. Базыль з Алісай з лесу йшлі І хлопцу ў вуха гаркнулі: "Эй-ё! Чаго ты лётаешь без шлему, Гнілое бервяно! Закон наімацнейшых ты парушыў! Гані бабло! Пінокіё! Паклікаў хлопец сябрукоў, І лялькі з люляк паўставалі, Жывёлаў сціснулі з бакоў І ціха-ціха запыталі: "Эй-ё, з якога вы мікрараёну, Хвастатае мурло! Закон усіх пакоцаных парушан! Трымай у табло! На! Ха! За Пінокіё! Тата Карла і Джузэпе, Артымоныч і Мальвіна, Карабаска-Барабска, Дурымар ды Арлекіна, Чмо П'еро ды іншы лялькі, Жабы, лісы і каты Забяруць цябе ў пекла Назаўжды.