Ve yürüyorum korkudan arta kalanlarla
Ve sonkez gördüğümü söylüyorum
Ellerimde solucan gibi ezilenleri
Hükmetmeye hazırım dünyaya
Ben dağların doruklarından
Seyre kapılmışım seni
Yüce tanrım bana güç ver, sabretmeyi öğret bana
Yüce tanrım bana güç ver, sabretmeyi öğret bana
Öğret, öğret, öğret, sabretmeyi öğret
Öğret, öğret, öğret, sevmeyi de öğret
Çünkü ben açım, açım
Ölüm yüreğimi hırpalar
Dayanacak gücüm yok (yok)
Ellerimle sarılmışım mezarının taşına
Hükmetmeye hazırım dünyaya
Ben dağların doruklarından
Seyre kapılmışım seni
Ben dağların doruklarından
Seyre kapılmışım seni
Yüce tanrım bana güç ver, sabretmeyi öğret bana
Yüce tanrım bana güç ver, sabretmeyi öğret bana
Öğret, öğret, öğret, sabretmeyi öğret
Öğret, öğret, öğret, sevmeyi de öğret
Ben açım, aç, ekmeğimi kavgayla yerim
Ağlarken gözlerimi kırmızı bir perde örter
İşte o perdeden seyrederim seni
Aşk kırmızı iken daha güzel
♪
Yüce tanrım bana güç ver, sabretmeyi öğret bana
Yüce tanrım bana güç ver, sabretmeyi öğret bana
Yüce tanrım bana güç ver, sabretmeyi öğret bana
Yüce tanrım bana güç ver, sabretmeyi öğret bana
Öğret, öğret, öğret, sabretmeyi öğret
Öğret, öğret, öğret, sevmeyi de öğret
Öğret, öğret, öğret, sabretmeyi öğret
Öğret, öğret, öğret, sevmeyi de öğret
Öğret, öğret, öğret...