Həmişə arzum olub ki Gördüyüm işlərdə özümü doğruldum Atam boş yerə vaxt sərf elədiyimi düşünüb Əziyyətimə heyfislənməsin Həmişə yaxşı biri olmağa çalışmışam ki Dostlarımdan geri qalmayım Yanlarında üzüağ olum Səhv eləsəm belə, heç biri hirslənməsin Həmişə arzum olub ki Kiməsə dəyərli olduğun hiss elətdirim Ona görə münasibətlərdə daha çox Sevən tərəf olmağı üstün tutmuşam Həmişə arzum olub ki Yanımda bəzənən mənim üçün bəzənsin Amma indiyə kimi bəzənənlər çıxıb gedib Mən isə tək güzgünü tutmuşam Həmişə arzum olub ki, atam kimi ata olum Anamtək ədəb-ərkanlı bir xanım olsun yanımdakı Övladımın tərbiyəsinə şübhəm olmasın Heç vaxt artığın diləməmişəm, heç olmasa Evə gələndə çörək almağa bəs edəcək qədər Pulum olsun ki, kefimiz aclıqdan pozulmasın Həmişə arzum olub ki Nəyimi itirsəm də, vaxtı itirməyim Vaxt dəyərlidir, vaxt əvəzolunmazdır Ömür xəzinəsi artır saniyələrlə Həmişə arzum olub ki Kimisə nöqtə qoyası həddə gətirməyim Bir üzrlük yolumuz qalsın Lap bağlasalar belə önümüzü maneələrlə Həmişə arzum olub ki Hədəflərimə doğru irəliləyim, o yolda Səhvlərim olacaqsa belə, özüm dərs çıxarım Bunu mənə heç kəs demədən Həmişə arzum olub ki Nəyisə qazanmağa imkanım olmasa da Əlimdəkiləri qoruyub saxlayası ağlım olsun Bu qədəri bəsdir mənə Arzular, arzular daşa dönür bu şəhərdə (Ümidlər ölmüş, bəzəkli örtülər) İnsanlar soyuq, küçələrsə buz səhərlər (İntihar görən eyvan və körpülər) Qayğılar, qayğılar daşa dönür bu şəhərdə (Simalar yadlaşır gündən-günə) İnsanlar soyuq, küçələrsə buz səhərlər (Ocaq sönür, dönür közlər külə) Həmişə arzum olub ki Qarşımdakı bədbinliyi mənimsəməsin Bəsit hisslər bizi pis edə bilər axı Paxıllıq etməsin və kin bəsləməsin Varsa da, hərə dağıtsın öz tələsin Bir-birilərini gülüşlə sövdələsin Dilimiz susacaqsa da belə, qoy Soyuq baxışlarımızı min söz bələsin Həmişə arzum olub ki Vida məktubuna sığa bilməyəcək qədər Böyük bir məhəbbətə aid olum Və qələmin belə gücü çatmasın onu yazmağa Həmişə arzum olub ki Tək arzuda yox, əməldə də tapsın öz əksini Dilədiyim bu sehirli duyğular Haqqımız olmasın heç bunu danmağa Bulud ağlamaz, gözüm yağdırarsa Yağmuru quru damlara Ömür-günümü həsr edirdim utanmadan Məni xatırlamağı unudanlara Sevgilim ayrılıb və ağlı gedir hələ də Başımın boş olduğu vaxtlara Könlün alacağıma inanıram yolu darmacal olsa da Ömrün sonu varmadan Boş sevgilərlə dolu yarımada Onun da səhvləri olub hardasa Kaş nifrətini boğub saxlasa Və daxilində qüruru oyanmasa Sinə qəfəsimsə yolundan da dar Gər görünməsə qış sonundan bahar Axı bir vaxt deyirdin – Hara getsən, yanındayam! Tut qolumdan apar Arzular, arzular daşa dönür bu şəhərdə (Ümidlər ölmüş, bəzəkli örtülər) İnsanlar soyuq, küçələrsə buz səhərlər (İntihar görən eyvan və körpülər) Qayğılar, qayğılar daşa dönür bu şəhərdə (Simalar yadlaşır gündən-günə) İnsanlar soyuq, küçələrsə buz səhərlər (Ocaq sönür, dönür közlər külə)