Ləçəklərini qopardığım güllər Tikanlarla acığını çıxır indi Əlimdə qələm, vərəqlər və hisslər Onun çıxıb getməyin istəmirdi Məni mən olaraq sevən var idi Mənim dostlarım var idi, bir idik Ayaq izləri gözdən itən gözəlsə Orda-burda məni axtarır indi Nədənsə tərk edib gedən kəslərdən Xatirə tək rəsmlər qalıb Lal-dinməz dalğalar idi, bəlkə də Limandakı həsrətin dərmanı Əsirgədiyin hisslərlə ölür bədahətim İtirir hər sətir mənanı Mənə görə ağlayan anda Gözündən öpməyim idi ən qəliz məqamım Axı bu qədər tez ayrılığa Hazır deyildim mən, hisslərim yaralı Nəzm ilə, nəsr ilə təsvir edirdim sevgimi Sən gizlədin hər halın Ləzzəti qalmayıb daha sevib-sevilməyin belə Ömürdən gün gedir Ən dar anda, darıxanda Bağırda qalan ağrılar könüldən gec keçir Marağında qaldı o köhnә hisslәr Zamanım daraldı Axı bir tәrәfdә gün çıxır-batır Keçir günüm, qalanım qaranlıq Narahatmı qaldın mәndәn Gün, aylar, hәftәlәrlә sәs çıxmayanda?! Lazım oldu-olmadı yanında qalıram Sonra yaddan çıxıram bir yandan Əslində "Əlvidalar"ı öldürür Hәr günün ertәsi qorxudur mәni Mənəvi dəyərlərimi məhv edir Hər eşq okeanında boğduğum gəmi Axtarmır məni, yerimi bilmir Maraqlanmır, oxumur heç şeirləri Nazlı dilbərin qəmzələrinə qəzəblənirdim Əzib zir-zibilləri Nə qədər soyuq yanaq isitmişəm görən Sırf sən deyə? Əllərimə sahiblənən o yad əlləri Batırmışam qəmə Bir dəfə də hüzn sol yanıma yad gələ Ah, sən mənə Gör necə döngələr qoymusan ki, hələ də Çata bilmirəm sənə Lazım deyildi nə mərhəmətin Nə insafın, nə də ki, vicdanın mənə Əlini qolumdan ayırdığın gündən İncə cümlələrim iz salır yerə Məndən gedişin səni xoşbəxt etsə də Yadda qalan pis qalır yenə Adını şərəf dediyin şey qürurudur Tanıdığım ən pis insanın belə Nümunə olmayacaq bu sevgi Nə də tarixə düşməyəcək sətirlərim Layiq olsam əgər ən ağır dərdə Yarım üzülməyəcək mənimlə bir Əzabın çəksə tək keçən ömrün Yenə bilə bilməz qədrin illərin Mahnılarımda yaşatdığım o qızın Dodağı "get" dedi, amma qəlbi dinmədi Ağladıqca isladır soyuq yastığı Gözlərindən axan damcılar Nə dadı, nə duzu qaldı sevginin Zülmətə qarışıb daha yanmayan çıraq Leysan yağır yanaqlarının üstünə Xatırladır qəmli vaxtları Əza saxlayır o, qara libasını geyinib Yad ocağında cənnət axtarır Məndən ayrı düşər hər addımında sevgi Hisslərimlə tərk edilsəm Ardına baxmadan gedər gedənlər Əgər məsafəni dərd edirsə Nə olursa olsun, əsla tək qoyma Buraxma qollarına onu kiminsə Bir insanın səndən getməyi çox normaldır Gəldiyi yolu bilirsə! Nə qədər soyuq yanaq isitmişəm görən Sırf sən deyə? Əllərimə sahiblənən o yad əlləri Batırmışam qəmə Bir dəfə də hüzn sol yanıma yad gələ Ah, sən mənə Gör necə döngələr qoymusan ki, hələ də Çata bilmirəm sənə