Mən yalan həsrətə dustaq qalan azadlıq eşqi
Hər şeyi boş verməklə həyatın sadələşmir
Nədənsə olmadı pis ruh haldan narazı heç kim
Zamanın durduğundan şübhələnən saat hələ işləyir
Günəşimə bulud düzmə zülmət olan bir zaman gəl
Sonsuza bir yol gedir həmin yolda iz salan mən
Qüruru şərt edəndə sən puç oldu vicdan əldə
Bu şəhərdə səni tərk edəcək sonuncu insanam mən
Keçən heç bir gözəl gecəm vermir bir sabahını
Xeyrini şərinə qatan dosta qarşı üsyan artır
Hissləri dinləyən qələm, şərh edir misralarımı
Axı yalnızlığa hakim ola bilmir insan ağlı
Həyatı zibil edən tərk edişlərmi, müəmmalarmı?
Dərdimə mənlə yananlar 10 il sonra mənlə qalarmı?
Nağılların su pərisi uydurmadır, dənizi yalandır
Cənnəti tapasan deyə tanrı göyə ayaq izi salarmı?
Ağlayan mələklərin hüzurunda eşqdən yazıram
Qanlı əllərimlə duaları behiştdən yazıram
Yırtdı sinə qəfəsimi, aldı sevgi qəlbi solumdan
Buranın dilənçiləri bədəni satıb zəngin olurlar
Dövran elə o dövrandır - dost unudur dərd ortağını
Nə vaxtsa şirin yuxuya getsəm, eşir qəm torpağımı
Qaçanda eşqə doğru yolda xeyli məyus tanıdım
Çoxumuz hələ də sevgililəri "Leyli və Məcnun" sanırıq
Dünya məni tərk elədi, apardı hər əşyasın
Günah-savabı yazan mələklərsə tanrı nə işə baxırdı?
Gördüyüm hər şeyə susdum ki, sükut dəyişər axırımı
Sonra göz qapaqlarımın arasından n*şə tapıldı
Qәlәmim boşboğazdır, onu әcәl dә susdura bilmәz
Sәn әxlaqsızlığın materiyası, kor hislәrin dilemması
Mәn torpağa qandallı bәdәn, Drezden qalereyası
İçimdәkı qarğa meyidlәri üsyanıma qәzәb yazır