Kto tak potrafi dzisiaj się zakochać, jak sprzed dwudziestu lat, tamten chłopak
Z wysokiej wieży otoczonej fosą, gdy w trzy zapałki patrzył, zapalone nocą
Choć mógł najwyżej dać sto słów gorących, warto się było budzić z nim na łące
Pamiętasz, kto miał w oczach magię obłoków
I kto cię, jak Irlandię, kiedyś pokochał
Choć mija czas, bliżej nam do siebie
Choć inny świat, bliżej mi do ciebie
Choć mija czas, bliżej nam do siebie
Choć inny świat, bliżej mi do ciebie
Kto tak potrafi dziś za rękę trzymać, jak sprzed piętnastu lat, tamta dziewczyna
Z wiankiem na głowie i badylkiem w ręce, i nie ma sprawy, ślicznie było jej w sukience
Choć żyliście bez ślubu, słodką biedę klepali, pamiętasz, jak jej wzrok odbijał się od fali
Kto dziś smaruje tobą kromkę chleba
Komu wystarczasz, oprócz błękitu nieba
Choć mija czas, bliżej nam do siebie
Choć inny świat, bliżej mi do ciebie
Choć mija czas, bliżej nam do siebie
Choć inny świat, bliżej mi do ciebie
Mówią, że już jest inny świat, że zdążył nas okłamać
I pewnie to nie pierwszy raz
Może nikt nie rozumie nas, a jednak dziś nad ranem
Przypomnisz sobie tamten szept
I najpiękniejszy, w życiu, dzień
Choć mija czas, bliżej nam do siebie
Choć inny świat, bliżej mi do ciebie
Choć mija czas, bliżej nam do siebie
Choć inny świat, bliżej mi do ciebie
Поcмотреть все песни артиста