As ik wakker word Hermientjen en ik kiek hoe i-j doar ligt Gottegot Hermientjen wat 'n wondermooi gezicht Dan denk ik niet meer an sloapen want doar word ik lastig van Moar net as 't zal gebeuren dan schiet i-j op 't huusken an Dun op d'n mest, dun op d'n mest, dun op d'n mest da's niet zo best 'T Is zo'n vieftien joar gelejen dat ik ow veur 't eerste zag 'T Was in Dorkum op de veemarkt op een monster mooien dag D'n helen dag liep ik te spinsen, bi-j de bekke tussen 't riet Had ik ow bi-j de bokse en inens had i-j gin tied Dun op d'n mest, dun op d'n mest, dun op d'n mest da's niet zo best Op de brullefte van Gaat Ni-jman, wi-j vierden 't op d'n deahl Vrouw Ni-jman den had soep gemaakt in een grote zinken teil Moar later op d'n oavond, wi-j schotten de hilde op De bokse ha-j al uut moar jongens wat een strop Dun op d'n mest, dun op d'n mest, dun op d'n mest da's niet zo best Wi-j hadden weinig schik meer, wi-j gingen noar benee Wa-w doar zagen en ok rokken; zie stond in riegen veur de plee Op 't arf waren zie an 't drieten, overal in 't rond Kottels as heuj-mieten, 't hele arf dat was doar stront Dun op d'n mest, dun op d'n mest, dun op d'n mest da's niet zo best Da's niet zo best Da's niet zo best Da's niet zo best