Een oude vrijster uit de stad kwam naar het platte land
Ze plaatste daar een advertentie in een boerenkrant
Ze zocht een man vol romantiek, met humor en bravoure
En iedereen die riep op de redactievloer
Daar mot een Piemel in, daar mot een Piemel in
Daar mot een Piemel in, daar mot een Piemel in
Daar mot een Piemel in, daar mot een Piemel in
Jaaa daar mot een piemel in
In de feesttent was een zangeres die vroeg een glaasje bier
De meute reageerde goed en gooide drie kwartier
Ze was daar niet echt van gediend, liep kleddernate van stage
Het volluk riep 'ondankbaar kreng', en ze schreeuwen nu nog steeds:
Daar mot een Piemel in, daar mot een Piemel in
Daar mot een Piemel in, daar mot een Piemel in
Daar mot een Piemel in, daar mot een Piemel in
Jaaaa daar mot een piemel in
Het hollands lesbienne koor was schor en niet bij stem
Ik ging toen naar de dirigent en daar vroeg ik aan hem
Wat hiervan toch de reden was en wat het medicijn
Hij sprak de wijze woorden dat het 1 ding maar kon zijn:
Daar mot een Piemel in, daar mot een Piemel in
Daar mot een Piemel in, daar mot een Piemel in
Daar mot een Piemel in, daar mot een Piemel in
Jaaaa daar mot een Piemel in
Daar mot een Piemel in, daar mot een Piemel in
Daar mot een Piemel in, daar mot een Piemel in
Daar mot een Piemel in, daar mot een Piemel in
Jaaaa daar mot een Piemel in
Jaaaa daar mot een Piemel in