Zacznę od prostego, najlepszego rozwiązania
Porzucę wszystkie narzucone wymagania
Ożywię zadeptaną, pokręconą moją pasję
Podejmę to wyzwanie, zawalczę o swe racje
Nie będę żył w rutynie, nie obchodzą mnie
Myśli cudze
Wszystkim poza sobą oddawałem mą uwagę
Nareszcie to przyznaję – posiadam tą odwagę
Każdy dzisiaj powie, że za wiele już nie zmienię
Przypomnę jednak sobie ukryte pragnienie
Będę wreszcie spełniał moje chore urojenia
Poczucie, w którym nie mam nic do stracenia
Nie będę żył w rutynie, nie obchodzą mnie
Myśli cudze
Pragnę więcej dla siebie
Jeszcze więcej dziś dla mnie
Pragnę więcej dla siebie
Nie zaprzedam swych marzeń
Nie zaprzedam swych marzeń
Wiecznie sytuacje ciągle tylko mnie zmuszają
Do rezygnacji z uczuć, które poruszają
Życie w takiej formie to upadek wolnej woli
Na utratę marzeń nie mogę pozwolić
Lecz teraz to przerwę i o sobie bez winy
Pomyślę
Nieważne, czy zgubiłem cel na mej drodze
Jednak jestem pewien – w ofierze marzeń nie
Złożę
Pora na refleksję, aby nic nie umknęło
Za wiele poświęciłem dla dobra ogólnego
Zawsze szanowałem wszystkie prawa i zasady
Doświadczyłem przez to zawiści i zdrady
Lecz teraz to przerwę i o sobie bez winy
Pomyślę
Pragnę więcej dla siebie
Jeszcze więcej dziś dla mnie
Pragnę więcej dla siebie
Nie zaprzedam swych marzeń
Nie zaprzedam swych marzeń
Pragnę więcej
Własnych marzeń
Pragnę więcej
Pragnę więcej dla siebie
Jeszcze więcej dziś dla mnie
Pragnę więcej dla siebie
Nie zaprzedam swych marzeń
Nie zaprzedam swych marzeń
Nie zaprzedam własnych marzeń
Nie zaprzedam swych marzeń
Nie zaprzedam swych marzeń
Nie zaprzedam