Ik wou dat je hart een kast was met een deurtje En dat ik kon kijken in het interieurtje Dan moest je oprecht zijn Goed of slecht, maar echt zijn En dan zei je al gauw Als ik vroeg: "Ben je trouw?" Een beetje Verliefd is iedereen wel 's, dat weet je Je wilt verstandig zijn, maar dat vergeet je Zodra je naar wat Amor fluistert, luistert Dan weet je Dat wordt weer net zoiets als Faust en Greetje Met rendez-vous'tjes in een klein cafeetje En slent'ren in de maneschijn Met rozengeur En kussen bij het afscheid aan de deur De nacht is blauw Je fluistert mond aan mond: "Ik zweer je eeuwig trouw" Een beetje Verliefd was je wel meer, meneer, dat weet je Je hart kwam wel eens meer op een ideetje Dat speet je, maar ach weet je, soms vergeet je wel een beetje gauw je eedje Van trouw Maar toch ben ik blij dat mijn hart ook geen deur heeft Want je weet nooit wat daar in het interieur leeft Wel wil ik beloven Als we ons verloven En je vraagt: "Ben je trouw?" Zeg ik nooit tegen jou Een beetje Met rozengeur En kussen bij het afscheid aan de deur De nacht is blauw Je fluistert mond aan mond: "Ik zweer je eeuwig trouw" Een beetje Verliefd was je wel meer, meneer, dat weet je Je hart kwam wel 's meer op een ideetje Dat speet je, maar ach weet je, soms vergeet je wel een beetje gauw je eedje Van trouw