Шукай мяне там, дзе не будзе людзей
Трывога заўжды забірае давер
Паўсюль адчуваю нібыта за мной
Назірае ўвесь свет
Як вярнуць той давер?
Шукай мяне там, дзе не будзе людзей
У няўтульных натоўпах губляю сябе
Ад рэальнасці зноў адрывае нясціпла
Я за цябе так хачу зачапіцца
Шукай мяне там, дзе не будзе людзей
У няўтульных натоўпах губляю сябе
Ад рэальнасці зноў адрывае нясціпла
Я за цябе так хачу зачапіцца
Хопіць! Нельга так болей
Хворыя думкі ломяць
Зноў разарве бяздушна цішыня
Досыць! Ужо не трэба
Мне разважаць пра гэта
Хай разарве бяздушна цішыня
Пэўную колькасць прычын я знайду
Ніводнага слова не падбяру
Можна бясконца адцягваць час
Толькі б не размаўляць
Так трывожна казаць
Шукай мяне там, дзе не будзе людзей
У няўтульных натоўпах губляю сябе
Ад рэальнасці зноў адрывае нясціпла
Я за цябе так хачу зачапіцца
Шукай мяне там, дзе не будзе людзей
У няўтульных натоўпах губляю сябе
Ад рэальнасці зноў адрывае нясціпла
Я за цябе так хачу зачапіцца
Хопіць! Нельга так болей
Хворыя думкі ломяць
Зноў разарве бяздушна цішыня
Досыць! Ужо не трэба
Мне разважаць пра гэта
Хай рaзaрве бяздушна цішыня
Хворыя думкі нібы стужку гартаю
Усё невымоўнае поперак стане
Невыносна баюся памыліцца
Лепей маўчаць, каб не разгубіцца
Хопіць! Нельга так болей
Хворыя думкі ломяць
Зноў разарве бяздушна цішыня
Досыць! Ужо не трэба
Мне разважаць пра гэта
Хай разарве бяздушна цішыня