Мы з табою так любілі Подых дня Кроплі вуснамі лавілі Цёплыя Бачылі сваё у вочах Адбіццё І ляцелі цераз ночы у жыццё Попел шэрых дзён Паветра рэжа І вясною ён Нясе снежань Попел шэрых дзён Можа хопіць Ён паўсюдна - ён, гэты попел Мы рукамі бралі хвалі За цуглі І хаваць, што так жадалі Не маглі Мы расою мылі неба - Ўсё для нас Але болей не патрэбны нам той час Попел шэрых дзён Паветра рэжа І вясною ён Нясе снежань Попел шэрых дзён Можа хопіць Ён паўсюдна - ён, гэты попел Чытаеш між радкоў А сэнс знікае І позірк маякоў Ужо не астаўляе Попел шэрых дзён Паветра рэжа І вясною ён Нясе снежань Попел шэрых дзён Можа хопіць Ён паўсюдна - ён, гэты попел