Πέντε οσπίτια έχτισα κι ασ'όλα ξεσπίτουμαι Πρόσφυγας είμ'ασο κουνί μ', Θε μ' θα παλαλούμαι. Πατρίδα μ αραεύω σε αμόν καταραμένος Σα ξένα είμαι Έλληνας και σην Ελλάδαν ξένος Όσπιτα 'θεκα ανάμεσα σ'ορμήν και ποταμάκρη Πεγάδια μαρμαρόχτιστα, νερόν αμόν το δάκρυ. Πατρίδα μ αραεύω σε αμόν καταραμένος Σα ξένα είμαι Έλληνας και σην Ελλάδαν ξένος Και τώρα αδακές διψώ νερό να πίνω 'κι έχω Εντρέπομαι να ψάλαβω τα χείλοπα μ να βρέχω Πατρίδα μ αραεύω σε αμόν καταραμένος Σα ξένα είμαι Έλληνας και σην Ελλάδαν ξένος Σα ξένα είμαι Έλληνας και σην Ελλάδαν ξένος