อยู่คนเดียวทุกวัน อยู่กับเงาของฉัน
ในกระจกบานนั้น ไม่มี ไม่มี ไม่มีใคร
อยากจะมองเห็นเธอ อยู่ด้วยกันกับฉัน
ในกระจกบานนั้น แต่ฉันกลัว ฉันกลัวต้องเสียใจ
เกิดคำถามขึ้นอีกครั้ง
ว่ารักครั้งนี้จะเป็นอย่างไรต่อไป
ไม่อาจรู้ ถ้าไม่ลอง ฉันตัดสินใจ
มันจะสักเท่าไร มันก็แค่
เจ็บอีกครั้งจะเป็นไร อย่างน้อยก็ไม่เหงาใจ
เจ็บมาเยอะก็แล้วไง ดีกว่าไม่มีใครใช่ไหม
โอ้ ก็คงดี หากครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายที่รักใคร
ครั้งสุดท้ายที่เริ่มใหม่ โอ้
♪
อยากจะมองเห็นเธอ อยู่ด้วยกันกับฉัน
ในกระจกบานนั้น แต่ฉันกลัว ฉันกลัวต้องเสียใจ
เกิดคำถามขึ้นอีกครั้ง ว่ารักครั้งนี้
มันจะสักเท่าไร มันก็แค่
เจ็บอีกครั้งจะเป็นไร อย่างน้อยก็ไม่เหงาใจ
เจ็บมาเยอะก็แล้วไง ดีกว่าไม่มีใครใช่ไหม
โอ้ ก็คงดี หากครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายที่รักใคร
ครั้งสุดท้ายที่เริ่มใหม่ โอ้
ครั้งนั้นยอมเจ็บก็เพื่อจะยื้อ
ครั้งนั้นซื่อบื่อเพื่อรักษา
ครั้งนั้นยอมโง่เพื่อต่อเวลา
ครั้งนั้นยอมเสียน้ำตาดีกว่ามันไม่มีใคร
ครั้งนั้นยอมเจ็บเพื่อให้เข้าใจ
ครั้งนั้นยอมทนเพื่อแลกกับสุขเล็ก ๆ
มาเก็บไว้ เจ็บอีกครั้งจะเป็นไร
ฉันไว้อาลัยให้กับความรัก ที่ทำให้เจ็บจะเป็นจะตาย
ฉันไว้อาลัยในบางความรัก ที่ทำให้โง่จนต้องเป็นควาย
ฉันไว้อาลัยให้คนนิสัยไม่ดี ที่ปากพูดดีแต่ไม่ทำ
ไว้อาลัยให้กับตัวเอง ที่มันเป็นคนเจ็บแล้วไม่จำ
ถ้ามันจะเจ็บก็เอาดิ เจ็บมากี่ครั้งก็เอาดิ
มันอาจจะฟลุ๊คเป็นครั้งสุดท้าย ที่เราต้องเจ็บก็ได้ ก็เอาดิ
ส่องกระจกบานนั้น แค่อยากให้เธออยู่ด้วยกันกับฉัน
แล้วถามใจว่ามันคุ้มไหม เจ็บอีกครั้งจะเป็นไร
เจ็บอีกครั้งจะเป็นไร
เจ็บมาเยอะก็แล้วไง ดีกว่าไม่มีใครใช่ไหม
โอ้ ก็คงดี หากครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายที่รักใคร
ครั้งสุดท้าย
ที่เจ็บอีกครั้งจะเป็นไร อย่างน้อยก็ไม่เหงาใจ
เจ็บมาเยอะก็แล้วไง ดีกว่าไม่มีใครใช่ไหม
โอ้ ก็คงดี หากครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายที่รักใคร
ครั้งสุดท้ายที่เริ่มใหม่ โอ้