Σ' ελλειπτική τροχιά γύρω απ' τη σελήνη
(Γύρω απ' τη σελήνη)
Φι Βήτα Σίγμα, 2015 (2015)
Πετράλωνα (Πετράλωνα)
Rio, Mani, καλό ταξίδι
Φι Βήτα Σίγμα
Απόψε πέφτουμε απ' τα σύννεφα με μάτια θολά
Κι είμαστε ελεύθεροι στο χάος να βρεθούμε ξανά
Είμαστε ελεύθεροι να ζήσουμε τη μάχη για να
Χαθούμε στο πουθενά δε παίζει θέμα για μας
Το να χαθούμε στο φως ήτανε γραφτό τελικά
Ή μήπως όχι για μας, σα να 'σουν ο σατανάς
Σα να 'σουν ο πειρασμός μέσα στο μυαλό μου ξανά
Σα να 'σουν ο εθισμός μέσα στα καινούργια μου raps
Είμαι κοντά στο τέλος μα δε παίζει τέλος για μας
Πάνω από τη πόλη ζαλισμένος και ανατέλλω για μας
Πανσέληνος που έχει ανάψει και έχει σβήσει για μας
Έχω χαθεί μαζί σου μες στη χώρα του πουθενά
Ήθελα μόνο να σε δω από την άλλη μεριά
Γύρισα πίσω από την κόλαση και πήρα φωτιά
Ν' ανέβω πάνω από τ' αστέρια και να πέσω για μας
Λέω θα πέσω για μας, ναι θα πέσω για μας
Και καθώς πέφτω προς τα κάτω στη Γη
Γυρίζουν όλα όπως τη πρώτη νύχτα που ήσουν εκεί
Να πέφταμε σ' ένα περβάζι σαν δυο στάλες βροχής
Πριν απ' το τέλος να σπάσω και να σπάσεις κι εσύ
Γύρισα γύρω απ' τον πλανήτη μα δεν ήσουν εκεί
Κι αυτή τη νύχτα δε πάτησα ποτέ μου στη Γη
Φι Βήτα Σίγμα και τι θα μείνει πίσω για μας
Να συνεχίσω και που να καταλήξω για μας
Να σου χαρίσω τα όνειρα μου και να φύγω μετά
Ή να γυρίσω και να το πολεμήσω για μας
Ή να το ζήσω για μας και να φωτίσω για μας
Ή να σε σβήσω, δε παίζει να λυγίσω για μας
Μετά πετάω ψηλά
Είδα τον δρόμο μου στη πόλη μα δε βλέπω πολλά
Βλέπω τα πάντα, κάτι νύχτες το μυαλό μου κολλά
Πάνω απ' τη πόλη ζω το rap μου όπως τη πρώτη φορά
Σε έχω κοζάρει κάνεις rap μα δε το κάνεις σωστά
Πατώ στα σύννεφα, κοιμάμαι στο βυθό
Κι υπνοβατώ πάνω στα κύματα
Ταξιδεύω γύρω απ' τη σελήνη
Και μετά βάζω τον ήλιο σε πορεία έξω απ' το σύστημα
Φανταστικά μου πλάνα, βρήκαν αλήθεια στα ψηλά
Πάνω απ' τη Γη πετάνε
Γυρίζουν πίσω σα να, πάρε και δώση ανάσας
Εφόσον ήρθε το θέμα, πάρε μια δόση ανάσας
Ζήσε τη νύχτα σου έντονα σα να 'ναι η πρώτη ανάσα
Κοίτα το κύκλο μου θα κάνω και θα φύγω
Όμως κάπως θα μείνω για πάντα
Είμαι ακόμη εκεί που ήμουν όμως
Λίγο πιο μόνος λίγο
Είμαι κανά μήνα στο υπόγειο, παγώνω λίγο
Γράφω το στίχο μέρα, βγαίνω βράδια
Δε ξέρω που βλέπεις χαρά μα το παλεύω μάγκα
Ούτε που βγαίνω στ' άλλα
Νυχτερινά αποπνικτικά, εκείνοι δε παίζουν καν rap
Μονάχα δυο φορές το μήνα θα χαλάσω λεφτά
Θα φύγω λίγο περισσότερες μονάχος ψηλά
Σε διαφορετική περίσταση γυρίζω κοντά
Κάνω τσιγάρο με τον Άκη, δε με νοιάζουν πολλά
Χαμογελάω όταν εσύ κρίνεις εμένα αν μιλάω αληθινά
Δε δίνω μία για σας
Δε θα σας κρίνουμε αφού δε δίνουμε μία για σας
Μια ζωή και μια πορεία τόσο ευθεία για σας
Κοίτα σε νάρκες πατάς
Θα ζήσεις όπως σου επιβάλλουν, θα πεθάνεις μετά
Βάλε το στόχο σου και πέτα να τον πιάσεις μετά
Ό,τι δεν φαίνεται από δω και είναι στην άλλη πλευρά
Από τις 11:25 πρώτα λεπτά, ναι
Και αν με ρωτάς όντως, ξέρω ό,τι υπάρχει μετά
Και αν είναι εφικτός ο στόχος
Βρήκα την άκρη ένα ξημέρωμα μόνος
Αναγκασμένος να τρέξω σ' αγώνα
Ο χρόνος φεύγει σαν νερό και όπως λιώνουν τα χιόνια
Και όλα είναι μάταια, όμως ίσως όχι κι όλα
Κρατώ καλές και κακές από ματωμένα χρονιά
Στιγμές και νύχτες που και το μυαλό να σβήσει
Η καρδιά θα θυμάται ακόμα
Και ξέρω λίγα όμως μαθαίνω περισσότερα
Μόνο τη δύναμή σου δοκιμάζεις στα χειρότερα
Και όμως μαθαίνω ακόμα, τα λάθη μου πελώρια
Κάθε γνώση που πήρα πολύτιμη κρατώ μες στο μυαλό και κάθε εικόνα
Κάθε ξημέρωμα κάθε βροχή, κάθε
Ψεύτικα λόγια κάθε νύχτα αληθινή είναι
Κι είμαστε ακόμα εδώ
Ίσως δεν έχω υπομονή αλλά είμαι ακόμα εδώ
Σημαίνει ακόμα ζω ονειρεύομαι και σκέφτομαι και ψάχνω κάτι ανθρώπινο
Πάνω στο πέτρινο σου κήπο ημιλιπόθυμος
Μετά πετάω ψηλά
Είδα τον δρόμο μου στη πόλη μα δε βλέπω πολλά
Βλέπω τα πάντα, κάτι νύχτες στο μυαλό μου κολλά
Πάνω απ' τη πόλη ζω το rap όπως τη πρώτη φορά
Σε έχω κοζάρει κάνεις rap μα δε το κάνεις σωστά
Πατώ στα σύννεφα, κοιμάμαι στο βυθό
Κι υπνοβατώ πάνω στα κύματα
Και μετά βάζω τον ήλιο σε πορεία έξω απ' το σύστημα