Δέναμε όλη νύχτα μαζί γκρεμίζαμε κάστρα
Είχα το νου σε γραμμή πετούσε με τα άστρα
Και γύρω γύρω νεκροί με χιλιάδες μάτια
Σπάνε κρυστάλλους στα μαγικά μου παλάτια
Στην παγωμένη μου Γη δίπλα ζούσαν πάντα
Με μια πληγή ανοιχτή χιλιάδες σημάδια
Μα ξημερώνει νωρίς και βγαίνουμε κάρτα
Υπνωτισμένοι βαθιά δεμένοι με μάγια
Μετά γυρίζω ξανά σε ένα γκρίζο background
Το σκοτεινό μου κεφάλι στοιχειώνει πάρκα
Μα να το ζήσεις μαζί μου και ακολούθα να
Όταν την πάει μπροστά κάτω από εμένα κράτα
Μετά χτυπάει η καρδιά φοράει την μάσκα
Βγαίνει η πανσέληνος πάνω από την Αλάσκα
Έχω τα μάτια κλειστά μα βλέπω με κυάλια
Παιδί της πόλης αυτής μα δεν βγαίνω πάντα
Μα κατά βάθος είμαι πιο ρομαντικός
Αυτήν την νύχτα δεν με βγάζει πουθενά
Μια παιδική ανεμελιά μες στο κεφάλι
Όσο χτυπάει η παγωμένη μου καρδιά
Μα κατά βάθος είμαι πιο ρομαντικός
Αυτήν την νύχτα δεν με βγάζει πουθενά
Μια παιδική ανεμελιά μες στο κεφάλι
Όσο χτυπάει η παγωμένη μου καρδιά
Μετά γυρίζω δειλά άσχημα βράδια
Λίγο πιο πάνω απ' τη Γη μα δεν νιώθεις άλλα
Και με κοιτάζει ξανά παγωμένη, λα-λα
Μα δεν λυγίζω ποτέ σκοτεινό μου κάρμα
Πέφτω μαζί σου ξανά μα σιγά το πράγμα
Και γύρω δαίμονες ψαχουλεύουνε σαν να
Αναρουφάνε την σκόνη μοιράζουν χάδια
Μα στην καρδιά τους βαθιά όλα τόσο άδεια
Μείναμε μόνοι στην ναρκωμένη κοιλάδα
Με δυο μικρά μυστικά πίσω από τα μάτια
Λίγο πιο πάνω απ' την γη μα δεν νιώθω καλά
Όσο χτυπάει η καρδιά να σπάσει την γυάλα
Είναι ξημέρωμα δεν την παλεύω μάνα
Το σκαλωμένο μυαλό μου γυρίζει μπάλα
Και αν είναι απόψε να πέσουμε από την σκάλα
Να πέσω κάτω μαζί σου, να νιώσεις κι άλλα
Μα κατά βάθος είμαι πιο ρομαντικός
Αυτήν την νύχτα δεν με βγάζει πουθενά
Μια παιδική ανεμελιά μες στο κεφάλι
Όσο χτυπάει η παγωμένη μου καρδιά
Μα κατά βάθος είμαι πιο ρομαντικός
Αυτήν την νύχτα δεν με βγάζει πουθενά
Μια παιδική ανεμελιά μες στο κεφάλι
Όσο χτυπάει η παγωμένη μου καρδιά