Ah, απ' την Αθήνα
Φι Βήτα Σίγμα, ναι
Από την πόλη των νεκρών
Superfunk, Rio, 2015
Yeah, πάει, ναι, πάει
Από μια τρύπα κοιτάς
Δε σου 'πε τίποτα η ζωή σου και για 'μένα μιλάς
Να 'χεις το νου σου, θυμάσαι εγώ δεν παίζω μ' αυτά
Θα σε στραγγίξω και θα σου πιω το αίμα μετά
Θα σε γαμήσω, χάρη δεν σου κάνω ξανά
Πάρε μια πούτσα πλαστική με τα λεφτά της μαμάς, ναι
Το να χαθείς μες στον πόλεμο εγώ το προτιμώ
Από το ν' αγχωθείς και να το ρίξεις στο φιλότιμο
Ειν' όλα σκοτεινά, γύρω μου σκιές και όντα μα δεν είναι ανθρώπινα
Απόψε νύχτωσε νωρίς δεν είναι απόγευμα
Μάτια μισόκλειστα, μάτια μου κατακόκκινα
Δυο χαμένα ματόκλαδα, ναι
Όσα δεν κόβει το μαχαίρι μου
Γίνονται σκόνη μόλις φωτίζει τ' αστέρι μου
Γράφω για αυτά που ζω, μετά και αυτά ζούνε
Έχεις πεθάνει, οπότε και δεν σε εκφράζουν
♪
Απόψε είναι για εμένα και δεν χωράς πουθενά
Έχω χαθεί στις εμμονές που ο δαίμονας μού γεννά
Χαμογελάω και μετά κατρακυλάω ξανά
Απογειώθηκα στην μάχη και πετάω μετά
Απόψε είναι για εμένα και δεν χωράς πουθενά
Έχω χαθεί στις εμμονές που ο δαίμονας μού γεννά
Χαμογελάω και μετά κατρακυλάω ξανά
Απογειώθηκα στην μάχη και πετάω μετά
Ναι, ναι, ναι
Στο μαγεμένο μου βυθό
Τόσο κενός από συναίσθημα, τόσο μικρός
Είσαι τόσο νεκρός, είμαι ΦΒ Σι, ναι
Yeah, από κάστα
Βλέπω τα χρώματα με τ' άστρα
Πολεμιστές με τ' αλάνια απ' τα πάρκα
Το ζω στην πόλη των νεκρών
Στην πόλη που γιορτάζουμε όλοι μαζί τα βράδια
Κάθε κομμάτι και χασούρα
Κάθε live μία νέα μαστούρα
Φόρα την μάσκα σου και γέλα πάλι
Στο μονοπάτι σου μες στην παραζάλη
Πατάμε όλοι τον ίδιο πλανήτη που κάνει στροφές στο σκοτάδι
Το στοιχείο μου
Δεν παίζει σημείο που να μην πέρασε το πλοίο μου
Έχω τόσες εικόνες
Γυρίζουν στο μυαλό μου σαν αχόρταγες πόρνες
Απόψε είναι για εμένα και δεν χωράς πουθενά
Έχω χαθεί στις εμμονές που ο δαίμονας μού γεννά
Χαμογελάω και μετά κατρακυλάω ξανά
Απογειώθηκα στην μάχη και πετάω μετά
Απόψε είναι για εμένα και δεν χωράς πουθενά
Έχω χαθεί στις εμμονές που ο δαίμονας μού γεννά
Χαμογελάω και μετά κατρακυλάω ξανά
Απογειώθηκα στην μάχη και πετάω μετά
Απόψε είναι για εμένα και δεν χωράς πουθενά
Έχω χαθεί στις εμμονές που ο δαίμονας μού γεννά
Χαμογελάω και μετά κατρακυλάω ξανά
Απογειώθηκα στην μάχη και πετάω μετά
Απόψε είναι για εμένα και δεν χωράς πουθενά
Έχω χαθεί στις εμμονές που ο δαίμονας μού γεννά
Χαμογελάω και μετά κατρακυλάω ξανά
Απογειώθηκα στην μάχη και πετάω μετά