Γι' αυτούς χωρίς υπομονή, γυρίζω απόψε
Διασύρω απόψεις, τα Σάββατα δεν βγαίνω βόλτες
Να 'χα να βάλω τα καλά μου αλλά δεν έχω πότε
Φόρεσα μόνο το μυαλό μου στις παλιές του δόξες
Να σκοτεινιάσει η μέρα
Δε νιώθω καν τον πόνο πια λες και δεν έχω νεύρα
Έχω το μέλλον μου στα χέρια και θα κόψω φλέβα
Μετά μιλάν εικόνες
Την μελωδία σου κολλάω χωρίς να ξέρει νότες
Καθώς μιλώ για μένα, γιατί θα πέσω χαμηλά έτσι και πω για σένα
Βγαίνω μια βόλτα στα στενά, φυσά νεκρός αέρας
Κυκλοφορούμε ζαλισμένοι λες και δώσαμε αίμα
Και δε μετράμε τα λεφτά, το καίμε ως τα θεμέλια
Και πίσω δεν κοιτάζω καν μέχρι να κλείσει η αυλαία
Κάνω ραπ λες και είναι θαύμα, έχω γύρω από τα πόδια μου πεντάλφα
Τι κρύβεται γνωρίζω λες κ' ανοίγω τα συρτάρια
Δεν ξέρω να θυμάμαι, καλά κρατώ τα συναισθήματά μου
Τη νύχτα από τις σκέψεις δεν κοιμάμαι
Οι φίλοι μου μεγάλωσαν, με κάποιους δεν μιλάμε
Πολλοί από αυτούς που φύγανε στις σκιές παραφυλάνε
Και πριν από την μάχη
Για λίγο προσπαθώ να θυμηθώ το πρόσωπό σου
Γιατί πιο δυνατός βγαίνω μετά από κάθε πόνο
Και ένα βήμα πιο κοντά στο φως με φέρνει κάθε δρόμος
Δίχως οδηγίες χρήσεως, δίνω στο ραπ σου ημερομηνία λήξεως
Έχω ένα στίχο για να βλάψω όλο το σύνολο
Τα χέρια σου δεν θα σηκώσουναι το κύπελλο
Τα αρχίδια μου πάνω σε αυτό γίνονται σύμβολο
Είδα την πόλη από ψηλά και ήταν γη πυρός
Ήτανε κόσμος ανοιχτός μετά ήταν επίπεδος
Και έπνιξα το σπαθί μου μέσα σε πηγή φωτός
Και φτάσαμε ως εδώ
Από το υπόγειο καπνοί μέσα στον φωταγωγό
Άμα δεν λιώσουν τα φτερά για πάντα θα πετώ
Ξέρω ποιον έχω για αδελφό και ποιον να σεβαστώ
Μα ποιον να σεβαστώ
Για αυτό πουτάνα καλά να περνάς
Και εφόσον δεν με νιώθεις δεν πονάς
Για αυτό και με ξεχνάς μέχρι το τέλος της χρονιάς
Μετά μιλάς για συναισθήματα
Εσύ με τη νεκρή σου καρδιά
Πήγα να πέσω στην παγίδα μα σε ξέρω καλά
Κάτω από τα πόδια μας κενό μα δεν πέφταμε καν
Μα αφού το γράφω θα χω πάλι λόγο
Απίθανο το να σταθώ και ας έχω κάνει δρόμο
Θα το τραβάμε γενικά μέχρι να βγάλει ώμο
Και αν με ξεχάσεις μια φορά σε έχω ξεχάσει πρώτος