ای پرستوهای خسته، سرزمین پاکی ام کو این خیابان ها غریبه اند، کوچه های خاکی ام کو (نه امانی نه امیدی، نه به شب نور سپیدی) (نه سروری نه سرودی، قصه بود هرچی شنیدی) (قصه بود هرچی شنیدی) نه امانی نه امیدی، نه به شب نور سپیدی نه سروری نه سرودی، قصه بود هرچی شنیدی قصه بود هرچی شنیدی نه امانی نه امیدی، نه به شب نور سپیدی نه سروری نه سرودی، قصه بود هرچی شنیدی با تو هستم ای ستاره، پشت ابر پاره پاره داری باز قصه می بافی، قصه هات پایون نداره ♪ نه سکوتی نه صدایی، نه رهی نه ردپایی توی این هوای دلگیر، من اسیرم تو رهایی با تو ای ستاره پاکم، بی تو من اسیر خاکم توی این کویر لعنت، تشنه موندم و هلاکم با تو ای ستاره پاکم، بی تو من اسیر خاکم توی این کویر لعنت، تشنه موندم و هلاکم ♪ نه سکوتی نه صدایی، نه رهی نه ردپایی توی این هوای دلگیر، من اسیرم تو رهایی با تو ای ستاره پاکم، بی تو من اسیر خاکم توی این کویر لعنت، تشنه موندم و هلاکم با تو ای ستاره پاکم، بی تو من اسیر خاکم توی این کویر لعنت، تشنه موندم و هلاکم نه امانی نه امیدی، نه به شب نور سپیدی نه سروری نه سرودی، قصه بود هرچی شنیدی