Ohe bakoitzean dauzkat Nire bihotza eta etxea Bijilia, loa, kea, ezlekua, erbestea Kanpokoak ahaztu ditzala Eta etor bedi berehala. Dena eraisten dijoa Beldur diren paretetan, Lurrikararen dardara Sartu zait taupadetan. Dena da lurra eta ikara Eta gu erortzen hasi gara. Eraman nazazu zurekin Nahi duzun lekura, Ez banaiz oraindik desegin. Eskuak busti dituzu Lokatzaren lorratzetan, Iltzatuta oinak Arriskuaren erraietan. Uhertzen hasi den Putzu abisalak Ito dizkigu hegalak. Zure hatz mamien aztarnak Utzi dituzu eta Tantak tintaz josi zaizkit Gorputzean zehar, Hozka egiten didan Kantu hark bezala Utzi didazu azala. Eraman nazazu zurekin Nahi duzun lekura, Ez banaiz oraindik desegin. Te vi follar y fallar Y no sé cuándo me gustaste más Si cuando te contemplé Proclamándote Diosa O cuando te observé Confesándote humana.