Καλογριά γκαστρώθηκε, κάνει παιδί αντρειωμένο
Στο μήνα βγαίνει με σπαθί, στο χρόνο με ντουφέκι
Σε τρί- βάι σε τριω, τέσσερω μηνώ
Σε τριω, τέσσερω μηνώ στον πόλεμο παγαίνει
Η μάνα το συμβούλευε κι η μάνα του τού λέγει
Κάνε καλά, βρε Κωσταντή, σαν τ' άλλα παλικάρια
Να μην το μάθ' ο βασιλιάς και στείλει και σε πάρει
Μάνα μ', εγώ το βασιλιά σα γάιδαρο τον πιάνω
Ο βασιλιάς σαν τ' άκουσε πολύ του κακοφάνη
Το στράτευμά του σύναξε, όλα τα παλικάρια
Και στη γραμμή τους έβαλε όλους αράδα αράδα
Κι απ' έναν έναν τα ρωτάει κι απ' ένανε τους λέγει
Ποιος είναι αξός και δυνατός τον Κωσταντή να πιάσει
Κανένας δεν του μίλησε απ' όλο του τ' ασκέρι
Ένα μικρό Βλαχόπουλο βγήκεν ανταπαντάει
Εγώ είμαι αξός και δυνατός τον Κωσταντή να πιάσω
Μόν' θέλω χίλιους εμπροστά και χίλιους από πίσω
Χίλιους από τη μια μεριά, χίλιους από την άλλη
Του δίνουν χίλιους εμπροστά και χίλιους από πίσω
Χίλιους από τη μια μεριά, χίλιους από την άλλη
Στο δρόμο που παγαίνανε το Θεό δοξάζαν όλοι
Όλοι το Θεό δοξάζανε και το σταυρό τους κάνουν
Θε μου, να βρούμε τον Κωστή στο στρώμα ν' αρρωσταίνει
Να 'χει και το ντουφέκι του στο μάστορα παεμένο
Να 'χει και το σπαθάκι του κομμάτια καμωμένο
Να 'χει και το σκυλάκι του στον άλυσο δεμένο