Τον Μάραντον χαρτίν έρθεν να πάει και ση στρατείαν, γιαρ γιαρ
Κόφτ' ας ασήμιν πέταλα, κι ας σο χρυσάφ' καρφία νε
Τον μαύρον ατ' καλίβωνεν καταντικρύ σον φέγγον, γιαρ γιαρ
Κι η κάλη ατ' παρέστεκεν με το μαντίλ' καρφία νε
Πού πας, πού πας, νε Μάραντε μ', κι εμέν τίναν αφήνεις, γιαρ γιαρ
Αφήνω σε σον κύρη μου, σον άεν Κωσταντίνον νε
Χάρος να παίρ' τον κύρη σου, τον άεν Κωσταντίνον νε
Πού πας, πού πας, νε Μάραντε μ', κι εμέν τίναν αφήνεις, γιαρ γιαρ
Αφήνω σε σην μάνα μου, σην Άγιαν Ελένην νε
Χάρος να παίρ' την μάνα σου, την Άγιαν Ελένην νε
Πού πας, πού πας, νε Μάραντε, κι εμέν τίναν αφήνεις, γιαρ γιαρ
Αφήνω σε σ' αδέλφια μου, τους δώδεκ' Αποστόλους νε
Χάρος να παίρ' τ' αδέλφια σου, τους δώδεκ' Αποστόλους νε
Πού πας, πού πας, νε Μάραντε, κι εμέν τίναν αφήνεις, γιαρ γιαρ
Αφήνω σε χρυσό σταυρόν κι αργύρε δαχτυλίδιν νε
Πούλτσον και φα το δαχτυλίδ' και το σταυρόν προσκύνα νε