براتون ترانه معروف نوایی رو می خونیم و اجرا می کنیم برای اینکه با این آهنگ می دونم که خیلی آشنا و مانوس هستین از مقام های خیلی قدیمی خراسان هست که در هر منطقه از این سرزمین به نحوی اجرایی می شه. نوایی ♪ آی، صبحُدم باده شبانه زدیم ساغر عیش جاودانه زدیم گرچه خَم گشت، گرچه خَم گشت، قد ما چو کمان تیر اقبال بر نشانه زدیم ♪ ای، جانب ما زمانه کج نگریست خاک در دیده زمانه زدیم خاک در دیده زمانه زدیم ♪ آی، کشتی عقل و وَهم بشکستیم غوطه در بحر بیکرانه زدیم ساغر از دور عارضش کردیم باده خوردیم و باده خوردیم و این ترانه زدیم که میِ عشق را، که میِ عشق را تویی ساقی