پخشیم با کلمه
گلوله حرف ربط
تا شر خشاب گلو
به سمت شُبهه
رها میشه تا صدمه بزنه
به معنای نقطه
که به سر نرسه
شب بی صبحِ مُرده
قانون بزدل، عقب مونده از جُرگه مای
مبتلا به غرش
چون که شریکیم تو جُرم هم
مهره کنار مُهره
قرار عاشقونه ایه که لو میره با جمله
قصه ها کنج سینه ها رشد می کنن
کلمه ها تو وجود جا خوش می کنن
یکی درون تو و تو توی موجود دیگه و
ما توی وجود هم زندگی می کنن
توی هر نطفه ما
ماه پُر از خورشید و
ما پر از کلمات نقره فام
زمان تند میره و سر می بَره
ترس نمی مونه تو ترسیدنت
مایِ امروز از همیشه، همیشگی تره
دو به شکی
میون رفتن و موندن از جمعه
کی خورده، کی برده ی سلطه
پرسش کی دزده
تو که حسابت پاکه رو چرتکه
این قرار عاشقونه ایه که لو میره با جمله
تو پُر از آزادی
آزادی، پُر از جنبش
مثل داستان رقص پیرهنته تو تشدید قله
بدون ماه، قله له میشه زیر کوه سخره
تو با توی خودت و
منِ من میشی ممکن
چه حالی داره شعله ور شدن الفبا تو لوزه
دونه به دونه مصلح میشن و
چیزی که حاصل میشه صلحه
مای امروز از هر چیز خوشگل، خوشگلتره
صورت مثل
چشم ضرب المثل
نگاه متل
بودنت قند و عسل
هم دردی و هم درمان
طلب، طلب، طلب دارم
ما را از زنجیر فلک
کلمه های غریبه
مشتاق نزدیک شدن به جبهه بی دشمن ما
لو رفتن قرار عاشقونه دو ضمیر دشمن ما
که های نفس، نوک قلم تموم می کنه
اسارت جوهر خواب
چه اعتباریه به هندسه
وقتی لامسه از درک کلمه خارجه
نمی دونستم قلب دارم
تا فهمیدم حس تب به مرگ غالبه
با چه گویشی، با چه لهجه ای
بچینمت حرف به حرف
که تو، تو بشی
تا با من، ما رو دیده شیم
مای امروز، از شنیدنی ها دیدنی تره
این قرار عاشقونه حتی لو میره با کلمه
هجای سکوت رو وزن ما چیدنی تره
انگار تو تن یکی دیگه زندگی می کنم
هر لحظه هویت من قلع و قمه
ترسم از هر اشاره ست
که راه تو رو کج کنه دوباره
این قرار عاشقونه حتی لو میره با
این قرار عاشقونه حتی لو
این قرار عاشقونه حت
این قرار عاشقونه
این قرار، این
چیزی که هست یعنی ما که امروز
از هر چی مای دیگه ست، ما تره
پخش شیم با کلمه، نزدیک شدیم با حروف
تا سکوت، دور که بشم مصراع و بیت
تو شعر می کنن ظهور
دور افتاده ها شاعر میشن
با چیدن حروف
یاد می گیرن راه تو رو
به تو برسن به مرور
تا ما بشن با غالب جدید
بگن این یکی دیگه ست
نمیگم دروغ، شاعرها هی میگن دروغ
شاعرها هی میگن دروغ
نبودن تو بهونه ست
که هی بگن دروغ
قانونِ عقب مونده
می رسه به دور افتاده ها
از تو دور، دور میشن به وضوح
تو پُر از آزادی
آزادی، پُر از جنبش
مثل همین حالا که ما
از این شعر میکنه پرسش
که مگه آخرین کلمه قرار نبود صلح شه
پس این همه حرف ربط
چرا دشنه کشیدن روی نقطه
که قرار عاشقونه لو بره با شعر
لو میره با جمله