زیر دندونای جبر
توی سرما
یه طوری میکشم آه
داغ بخارای توی نفسم
اینطوری برفا رو میشه کرد آب
گذشتم رو خط پیشونیم
رنگ سفید بین موهام پی پایگاه
توی صورت کی سنگ میکوبی
از جایگاه نگو تو که تو غرب می لولی
تو از کدوم امید میزنی دم
با ترکه ی کدوم گروه میزنیدم
تو از کدوم ماده میگیری دم
منو با کیا اشتباه میگیریدم
تو این سرد خونه تاوانا رو چشیدیم
جریان داره چون ما بادباناشو کشیدیم
جون تازه نمیاد از برق زدنت
پیریزی که تو باشی ما دوشاخشو کشیدیم
خونه مرده زیر پوست کلمه ها نشونی از مشت های رنجام بود
روبروی زردی با ژست عبوس وایستادم با یه شعر کبود
زیر دندونای جبر
توی سر من
راه میره یخ با لباس
سینه داغه سر سرد
نمی تونن بسنجنم معیار ها و اندازه هات
زندگی تراژیک
مرگ حماسی
پر از تردید لرزش فک ها
گونه ها و چک ها
دندونای جلاد
قطع میکنن زبون با بهتون درازی
رد کرد دیگه سن سی رو
نقد دادم رفت بیشتر از نصف عمر رو
تعارفم نکن آزادی قسطی رو
که من دلم نمی خواد غیر کل رو
آسیاب به نوبت
بلیط دست قدرت
انگیزه ها میمیرن تو صحن قتل فرصت
شکمای بی خطرو پر از نون شهرت
گوشام اُق میزنن از بوی بد صحبت
من بدونه دولت ساختم ساختمون جرئتو
که به خواب نمیرم با لالایی کهنت
تکیه گاه من روی چند تا نت بناست
تا که نشم روبرو با جاخالی مهرت
غم و قصه شغل ایناست
بیست تا سیم بو غروب جمعه میداد
گلدونا رو بردن طبقه بالا
تو باغچمون هیچ بوته ای گل نمیداد
دیر واسه درمان ما
تلفات بالاست زیر سرمایه ها
زاد و ولد کن عوضی
خودم ترس میشم توی گهواره هات
دندونای جبرتو میشه خورد
پریدم از چاله های دیروز پیروز ولی سینه سوخت
برام بی معنیه تعاریف روز
نمیدونم چه شکلی آینده ی پیش رو
زندگی تراژیک
مرگ حماسی
پر از تردید لرزش فک ها
گونه ها و چک ها
دندونای جلاد
قطع میکنن زبون با بهتون درازی