کسی زیر این جعبه نیادش تابوت من برو همون جایی که دوس داری زانو بزن بگو که به صدا در نیارن ناقوس شهر نمیخام که ازین بیشتر بشم آلوده تر تنه منو فقط تابوت من تشییع میکنه گوشت و پوستم کرمای خاکیو وحشی میکنه تابوت من درست شبیه به یه کشتی شده سرگردونی که نمیدونست تهش چی میخوره احتیاجی نیست به قبر کن روح من خیلی پیش از اینا کرده قبر منو حفر وقتی نطفه من بسته شد و قلبم نبض منو زد روزگار پر نقش نقش منو زد ازین بالا میپامت در حالی که تو داری همش قضاوت میکنی زندگی منو نه من متهم هستم و نه تو قاضی نه تو اونقد عابدی و نه من مست و پاتیل ازین قبرستون کوفتی ندارم هیچ عبایی مرده هایی دیدم که راه میرن تو بی صدایی مرده های عاشق عاشق های مرده مرده های جاهل جاهل های مرده مرده های کامل کاملا افسرده مرده های صاف مرده های خم مرده های سردخونه مرده های گرم ازین قبرستون ندارم هیچ عبایی مرده هایی که راه میرن تو بی صدایی روی قبرم مینویسم ساکت . اینجا یکی خوابه که دلش نمیخواد پاشه روی قبرم مینویسم تابوت من به کشتی یه نفره بودش که خارج کرد منو از دنیای راکد روی قبرم مینویسم فیلسوف ، واسه مرگم فلسفه نباف نمک هایی که دیگران دوست دارنو رو جسدم نپاش حرفای تو واسه زنده هاس اونو در قفسم نزار روی قبرم مینویسم کسی طلب آمرزش نکنه من اهل التماس کردن نبودم و نیستم کار بدم بیخ ریش خودمه اهل اینکه کسی ریشمو نبینه نیستم مینویسم هیچ روضه خونی نشه نزدیک زجه های بی تاثیر و ناله های کشکی رو نگه دارش واسه خودت دمت گرمه با مرام که داری نون میخوری از اشک چشم آدما می نویسم یه درخت بکارین که ریشه کنه تو خاک حتی اگه بی سایه و میوهس حتی اگه خشک بود چون درخت با ریشه بی میوه باز می ارزه به صدتا گل بی ریشه خوشبو!!!!!