ئاگر که تیه دلی من، خه و ناکه وه چاوی من ئاگر که تیه دلی من، خه و ناکه وه چاوی من چما تو ژ من دور که تی، بی ژه رو نیه چاوی من چما تو ژ من دور که تی، بی ژه رو نیه چاوی من رندا من گه ورا من، چه ن ساله س له ویا ته مه لی لی چه ن ساله س به ندا ته مهد رندا من گه ورا من، چه ن ساله س له ویا ته مه لی لی چه ن ساله س به ندا ته مهد بر دامن شب ستاره گل به گل مینشانی گل من با هر ستاره دلم را سوی خود میکشاندی گل من رفتی و گونه هایم خیس از روزگاران آخر نفهمیدم آن شب اشک من بود یا که باران باز باران با ترانه می نوازد نوای شبانه شور عشقت در دل من می کشد همچو آتش زبانه نا امید و بی نشانه مرغ دل مانده بی آشیانه باد و باران، دست طوفان می کشد بر شبم تازیانه ♪ ئه و چ ئاخ و نالینی، ده ل شه ویتی به رفینه ئه و چ ئاخ و نالینی، ده ل شه ویتی به رفینه تو بخاتر خودیکی، مه بیژه یاره دینه تو بخاتر خودیکی، مه بیژه یاره دینه باز باران با ترانه می نوازد نوای شبانه شور عشقت در دل من می کشد همچو آتش زبانه رندا من گه ورا من چه ن ساله س له ویا ته مه لی لی چه ن ساله، چه ن ساله، چه ن ساله س به ندا ته مه رندا من گه ورا من چه ن ساله س له ویا ته مه لی لی چه ن ساله، چه ن ساله، چه ن ساله س به ندا ته مه رندا من گه ورا من چه ن ساله س له ویا ته مه لی لی چه ن ساله، چه ن ساله، چه ن ساله س به ندا ته مه