Γεννήθηκες Πρωτοχρονιά ήσουν πολύ μικρή
Ώστε να καταλάβεις τι σημαίνει λύπη ή χαρά και ζεστασιά
Για κάποιους όταν φέρνουν ένα παιδί στον κόσμο
Είναι ευτυχία για όλους βάρος που δεν θέλουν καν
Έτσι εσύ έτυχες στη δεύτερη περίπτωση
Μικρή και ανήμπορη πληρώνεις κάθε επίπτωση
Δεν πήγες σπίτι έμεινες στο νοσοκομείο
Μέτα οι γονείς σε στείλανε σε ορφανοτροφείο
Λίγους μήνες μετά ήσουν τυχερή
Βρέθηκε μια οικογένεια για να σε πάρει από εκεί
Αν καταλάβαινες θα ένιωθες μέσα σου ένα σκίρτημα
Γιατί από σήμερα το σπίτι σου δεν θα είναι το ίδρυμα
Έτσι βρήκες μια στέγη και μα οικογένεια μα ήσουν ατυχή
Διότι στη συνέχεια η καινούργια σου μητέρα
Πριν γίνεις ένα χρόνων
Από δίπλα σου είναι απών θα σε κοιτά απ τον ουρανό
Μικρή μου σε έσωσε η παιδική αθωότητα
Ένα χρόνο εν ζωή στην πιο σκληρή πραγματικότητα
Μα είχες ένα νέο Πατέρα στο πλευρό σου
Που θα έκανε τα πάντα για κάλο σου, συνεχίζουμε
Από θετός πατέρας έγινε κανονικός
Σε αγαπούσε όσο τίποτα στον κόσμο
Για τρία χρόνια ήτανε δίπλα σου συνεχώς
Μα η Βιοπάλη δυστυχώς έσπερνε εμπόδια εμπρός του
Έλεγε πως θα μεγαλώσω τη μικρή μου
Πως θα τα βγάλω πέρα μέσα στη ζωή μου
Πολλοί με αυτό που έκανε δεν θα τον νιώσουν
Σε πήγε σε ένα μέρος που είχες πάει μα δεν θυμόσουν
Στα τέσσερα λοιπόν ξανά στο ορφανοτροφείο βρέθηκες
Μα ακόμα δεν ένιωσες πως απέτυχες
Ακόμα δεν είδες μπροστά σου το μαρτύριο
Γιατί κάθε μέρα υπήρχε ένα σίγουρο επισκεπτήριο
Ήταν ο πατέρας κάθε μέρα στο πλευρό σου
5-6 χρονών άρχισες να βλέπεις εμπρός σου
8ες τον μπαμπά μες στην καρδιά και στο μυαλό σου
Δεν σε ξέχασε σε έβαλε στο ίδρυμα για το κάλο σου
Αρχίζεις να καταλαβαίνεις ανθρωπάκο
Δεν επέλεξες εσύ να γεννηθείς κάπου στον πάτο
Οι κανονικοί οι γονείς σου είναι άφαντοι
Κι εκεί μαθαίνεις από τον μπαμπά σου ένα μαντάτο
Μια μέρα όπως κάθε μέρα σε επισκέφθηκε
Και το μαντάτο είναι ότι ξαναπαντρεύτηκε
Εσένα αυτό όμως δεν σε έκανε να γελάσεις
Φοβόσουν μετά από αυτό ο μπαμπάς θα σε ξεχάσει
Αυτό ήταν ψέμα όμως εκείνος δεν φεύγει
Ακόμα έρχεται εκεί για να σε βλέπει
Περνάν τα χρόνια ακόμα κάθε μέρα εκεί
Κι εσύ όσο μεγαλώνεις γίνεσαι μοναχική
Δεν σου άρεσε η εικόνα της ζωής σου
Μα μικρό παιδί συνέχιζες να χτίζεις τη ζωή σου
Με λίγα άτομα καμιά κουβέντα αντάλλαζες
Μα στην πορεία έκανες κάποιες φίλιες αθάνατες
Έφτασες 12 ακόμα μοναχική
Δεν ανοιγόσουν ήθελες να ξεφύγεις για το κάλο σου
Στα 14 από το ίδρυμα βγαίνεις και διστάζεις
Γιατί έξω δεν ξέρεις τι να περιμένεις
Ζεις με τον μπαμπά και την καινούργια του γυναικά
Και πηγαίνεις συνεχώς στο ίδρυμα για να δεις τους φίλους σου
Θέλοντας και μη η ζωή σου ήταν εκεί μέσα
Μπορεί να ήσουνα έξω με τους φίλους δεν αφήνεις πίσω σου
Ένιωθες τόσο άβολα στον κόσμο έξω
Έλεγες από μέσα σου με το καιρό θα αντέξω
Μα η ζωή δε λέει να σου χαμογελάσει
Γιατί θα γίνει κάτι από την καρδιά σου θα σπάσει
Είναι γεγονός ότι ο πατέρας σου πεθαίνει
Και μονάχη αναρωτιέσαι τι συμβαίνει
Μονή να κλαίς να λες "γιατί σε μένα θεέ μου
Γιατί όσο υπάρχω τίποτα καλά να μην πηγαίνει;"
Και κάπου εκεί ένας νέος Γολγοθάς αρχίζει
Η εφηβεία σου ήταν μοναξιά και θλίψη
Πλέον δεν υπάρχει ο μπαμπάς να σε στηρίζει
Πήγε να βρει τη μάνα που από ψηλά σε φροντίζει
Η απώλεια του πάτερα σε πόνεσε όσο τίποτα
Έφυγε άλλος ένας που ήθελε το κάλο σου
Όλοι σου φερόντουσαν ύποπτα σκέψεις
Που σταζαν πόνο μες στο ημερολόγιο σου
Ένιωθες ότι δεν σε θέλουν έψαχνες αγάπη σε ψεύτικες αγκαλιές
Αγκαλιές που υπάρχουν από τυπικότητα και μόνο
Όσο θυμάσαι το εγώ σου ζεις μια ζωή που δεν θες
Δεν μπορείς να κανείς κάτι, συμβιβάζεσαι
Δεν φανταζόσουν έτσι τη ζωή, κουράζεσαι
Άλλες εποχές στη γειτονιά διάφορα
Λέγαν γυρνούσες μονάχη στο δρόμο και σε κοροϊδευαν
Ότι κι αν ζούσες σε αυτήν την κωλοζωη
Είσαι μαχήτρια δεν το έβαλες κάτω ούτε στιγμή
Περνάν τα χρόνια πολεμούσες τόσο άσχημα συμβάντα
Στα 18 ερωτεύεσαι παντρεύεσαι έναν άντρα
Που συμπλήρωσε αυτό το κενό που τόσα χρόνια είχες
Υπάρχει αγάπη και χαρά, σου έδωσε ελπίδες
Τώρα έχεις κάποιον στο δύσκολο να πηγαίνεις
Επιτελούς μικρή μου τα καταφέρνεις
Περνάν τα χρόνια και Όλα μοιάζουν ομαλά
Ασυνήθιστο για σένα που πάνε όλα καλά
Επικίνδυνα καλά διότι μέχρι τα 23
Φέρατε στον κόσμο με τον άντρα σου δυο παιδιά
Δέκα χρόνια μετά όλα τα κακά ήταν περασμένα
Κάπου στα 33 έφερες στον κόσμο εμένα
Είναι χρέος μου να γράψω για τη ζωή σου
Γιατί είσαι το μεγαλύτερο παράδειγμα για μένα