Bilyalardan atlılar gibi geçen Uzun kar ışıkları denizlere koşarken Çocuklara görünürsünüz birden Belki bir de ateşböceklerine Aklı olsa ya alev alev yanar Ya da büyümez insan Sen ki karlar gibisin Uzak göklerden gelen ışıklar gibisin Bir zamanlar gönlün geçti sokaklardan Bir gün Gün deyip geçemediğin bir gün Yağmur tanelerinden kar tanelerinden Birine bilet alıp geleceksin Kar yağarken Uzakları düşüncenle bir tutan yüreğine Yakınlar çok söylenmiş birer yalan geliyor Işıklar geçiyor hızla Beyazlık sonsuz mu ki Kar yağdıkça eksiliyor geceden Aklı olsa ya alev alev yanar Ya da büyümez insan Söz: Afşar Timuçin Müzik: Murat Özyüksel