Глыбіня, я чую голас твой
Я чую крык жаласлівы
Я бачу слёзы бурштынавыя
Я іду да цябе, Юратэ, уладарыня мора
Калі вогнішчам эльма aпалены снасці
Калі вецер раз'юшаны хвалі хістае
Калі ноч прынясе не спакой, а няшчасце
У сэрцы сваім да цябе заклікаю
Не ўбачу ўзыход праз цяжкія хвалі
Мне дарога на дно будзе як ратаванне
Маі леккія полымям смерць абдымае
Чакай мяне побач дзяўчына марская
Глыбіня, я чую голас твой
Я чую крык жаласлівы
Я бачу слёзы бурштынавыя
Я іду да цябе, Юратэ, уладарыня мора
Хай вада апынецца атрутай
Хай загінуць у хвалях мне доля
Нават ў смерці побач я буду
Ты мая апошняя воля
Дакраніся мяне хутчэй, глыбіня
З усмешкаю я патанаю
Будзем побач ды будзе вакол цішыня
Будзем разам дзяўчына марская
Ніколі ня будзе cэрца багіні
Належыць смяротнай істоце
Ты будзеш у палоне ў сіняга мора
Цяпер катаваць ў адзіноце
Хлопца глыналі драпежныя хвалі
Загінуць цяпер яго доля
Адна засталася дзяўчына марская
На гэта Пяркунаса воля