1.Verse:
Benim dünüm dünde kaldı bu günlerde bir bok yok
Ne kadar istesemde olmaz sorunlar ve çözüm yok
Yalnızlık başa bela bir hastalık ve yolun yokken
İmkanlar dahilinde tüm sokaklar çıkmaz yol
Aydınlat gecelerimde uykusuz tüm satırları
Baygın bedenlerde ruhum alkolle sevişiyor
Şimdi gelde düşün beni benim gibi düşün bide
24 saat değil 25 saat bu dertler.
Hiç olmadık zamanların ani kararlarındayım
Bir tarafı karanllıkken diğer ucunda birde sen
Yık şimdi tabuları yık ve düşsün yalanlar
Yık şimdi beni burda alışırım zamanla ben
Kırık hayal tabloları devrilsin aynalara
Küstüğümden beri amaç niye nedir bilmem ben
Kumların tüm hissiyatı aranmakta yalanlarda
Seni bana hatırlatan her gerçek kalandır.
Uykusuz bu gece yine başım dönüyor
Yine yanlış sorulara denk geliyorum.
Yine boşver, yine yine boşver.
Gözler kapanır ama kalp atıyor
Yine yanlış sokaklara dalıyorum.
Yine boşver, yine yine boşver.
Prof Verse:
Hikayeler ve her sonunda hatıralar canlanır mı
Anımsatsın her saniye kulaklarına pas vurup
Kesik kesik hayatlarda arada kaldık istemeden
Sigara dumanı sonrasında bir dilek tut çaresizce.
Tut ver bir sebep olsun çünkü bunaldım
Yıkımın ortasında dursun öyle kalsın umarsız
Güzel birşey umarsında güzel gitmez oysa ki
Dertlerimle yol aldım omuzlarım dayansın
Boşver bana ver bir sebep ve uyansın
Rahat bırak kendimle savaştayım zamansız
İstilaya uğrayan bu şehirden kaçıp gitmek
İstesende önemi yok sus ve dinle suratsız
Her bakışta farklı hüzün her bakışta suç var
Her bakışta anlaşılmaz her bakışta zulüm var
Her yazılan yanlışta elbet birde doğru varda
Her yapılan parçada yaşanmışlık tavanda.
2.verse:
Sorun sende değil benim düşüncesiz duygularda
Sorun bakalım benim dünyam neden böyle uykularda
Neden siyah güneş bende neden kaybeder bu aşkı
Neden sonuç belli iken anlamsız sorular var
Bak sebepsiz yaşamların inkarı geç doluyor
Hayret etmemek ve düşünmemek her zaman bir kaygı
Yarınlarda yaşamam çünkü sözler sıradan
İnsanlar bayat lakin çıkartırım aradan
Cam kırıkları gibi kırılmış bir hayat ve
Salıncakta sallanan bir ümitsizlik aşk felan
Düzinelerce kağıt karaladım ve attım şimdi çöpe
Eski yırtık fotoğraflar hissiyatı körüklese
Dur şimdi bak ona gözlerinde kaybol
Bir tebessüm etsin sonra yıkıl vede kahrol
Dudaklarında kaybolup iz bilmeyen şair
Seni dinlesin sen her seferde mest ol