Als de kompel 's avonds thuis was klom z'n jongen op z'n schoot En dan vroeg hij "paps, uw handen waarom zijn die toch zo groot" Even lachte dan de kompel en vertelde telkens trouw Omdat ik er mee moet werken, voor je mammie en voor jou Pappie's grote sterke handen Delven kolen voor ons brood En daarom zijn pappie's handen Lieve jongen, sterk en groot 't Was een stille, trieste morgen toen mams bij z'n bedje kwam En z'n kleine jongensknuistjes in haar klamme handen nam Vol verdriet en medelijden heeft ze aan haar kind verteld Onze pappie, lieve jongen, is gestorven als een held Pappie's grote sterke handen Zullen nooit meer bij ons zijn Want je pappie, lieve jongen Bleef voor altijd in de mijn Want je pappie, lieve jongen Bleef voor altijd in de mijn