Ik ken een plek waar je even jezelf bent Waar een ieder behoefte aan heeft Waar niemand zomaar op je neer kijkt Als je een beetje gezelligheid geeft Doordeweeks dan zit je gevangen Al die dagen die haat ik het meest En al die uren die lijken steeds langer Maar op vrijdag begint weer het feest Want in ons stamcafe Trek ik weer even aan de bel En voor de hele kroeg wat bier bestel Dan gaan de remmen los Ik hef het glas En aan de zorgen denk ik morgen pas Ik schuif weer aan bij de bar of een tafel Plaats genoeg nou je komt er maar bij Met een mop en voor ieder een drankje Maak je zo weer wat vrienden erbij Tis de kroeg waar mijn taal wordt gesproken Geen dure woorden nee, doe maar normaal De kastelein die niet kijkt als je weg gaat Want hij weet dat ik morgen betaal Want in ons stamcafe Trek ik weer even aan de bel En voor de hele kroeg wat bier bestel Dan gaan de remmen los Ik hef het glas En aan de zorgen denk ik morgen pas Want in ons stamcafe Trek ik weer even aan de bel En voor de hele kroeg wat bier bestel Dan gaan de remmen los Ik hef het glas En aan de zorgen denk ik morgen pas En aan de zorgen denk ik morgen pas