โอ้ ค่ำคืน ที่มีเพียงความเหงาคืบคลานเริ่มเข้ามา
โอ้ ท้องฟ้า หมู่ดารายังสวยงดงามเหมือนเช่นเคย
โอ้ หัวใจ เกิดอาการหวั่นไหวคิดถึงใครที่คุ้นเคย
วัน ล่วงเลย ก็ยังรอวันนั้นที่เธอต้องย้อนมา
ทรมานดั่งโดนทำร้าย เมื่อเธอจากไปใจแตกสลาย
ความทรงจำไม่เคยจางหาย
เนิ่นนานเท่าไหร่ดวงใจฉันยังคิดถึงเธอ
ชมจันทราจากไหน ที่ใดก็เหมือนกัน
จะเป็นแรมกี่ค่ำ ขึ้นเดือนที่เท่าไร
จะให้ชมข้างขึ้นแรมไหน คงไม่สุขใจเท่าชมข้างเธอ
มองดวงจันทร์บนฟ้าข้างแรมช่างเปล่าเปลี่ยว
จันทร์เป็นเพียงเศษเสี้ยวแสงเรืองที่รำไร
หากตัวเธอย้อนคืนมาวันไหน
จันทร์คงดับไป เมื่อคืนนั้นข้างกายฉันมีเธอ
โอ้ สายลม ความตรอมตรมเมื่อคิดถึงเธอช่างล้นเอ่อ
โอ้ เสียงเธอ ยังติดตรึงใจฉันเหมือนมีเธอข้างๆ กาย
โอ้ แสงจันทร์ ส่องมาตรงใจฉัน ให้พบวันที่เดียวดาย
คนข้างกาย หลบล่องลอยหลีกหายเหลือเพียงแค่คำลา
ทรมานดั่งโดนทำร้าย เมื่อเธอจากไปใจแตกสลาย
ความทรงจำไม่เคยจางหาย
เนิ่นนานเท่าไหร่ดวงใจฉันยังคิดถึงเธอ
ชมจันทราจากไหน ที่ใดก็เหมือนกัน
จะเป็นแรมกี่ค่ำ ขึ้นเดือนที่เท่าไร
จะให้ชมข้างขึ้นแรมไหน คงไม่สุขใจเท่าชมข้างเธอ
มองดวงจันทร์บนฟ้าข้างแรมช่างเปล่าเปลี่ยว
จันทร์เป็นเพียงเศษเสี้ยวแสงเรืองที่รำไร
หากตัวเธอย้อนคืนมาวันไหน
จันทร์คงดับไป เมื่อคืนนั้นข้างกายฉันมีเธอ
ชมจันทราจากไหน ที่ใดก็เหมือนกัน
จะเป็นแรมกี่ค่ำ ขึ้นเดือนที่เท่าไร
จะให้ชมข้างขึ้นแรมไหน คงไม่สุขใจเท่าชมข้างเธอ
มองดวงจันทร์บนฟ้าข้างแรมช่างเปล่าเปลี่ยว
จันทร์เป็นเพียงเศษเสี้ยวแสงเรืองที่รำไร
หากตัวเธอย้อนคืนมาวันไหน
จันทร์คงดับไป เมื่อคืนนั้นข้างกายฉันมีเธอ