Það var hérna snemma í vor
Þegar vosbúðin drap allt úr hor
Ég krókna var í kofaræfli
Upp að kálfunum óð ég í for
Þá bankað var blíðlega á dyr
Og bráðfalleg rödd um mig spyr
Eins og hálfviti sat með hor í nös
Og ég hámaði á fullu í mig skyr
"Ég kúka þarf", hvíslaði hún smeyk
"Og klósettið mitt er í steik"
Svo ég lúmskan sá mér leik á borði
Undir lágnættið fórum í sleik
Og svo urðum við æðislegt par
Þar aldrei neinn skugga á bar
Uns um seinan fattaði að Satan átti
Í þér sérhverja ögn – þú varst snar!
Ef ég hefði áttað mig
Og einhvern kannski spurt
Þá hefði maður hypjað sig
Og haldið eitthvað burt
Því að þú ert sál
Sem þyrfti að henda á bál
Og þá myndi ég ekki míga á þig
Þó að mér væri ferlega mál
Í byrjun varst sexí og svöl
Og svo var það drykklangan spöl
Verst að allt það góða sinn enda tekur
Og ástin hún breyttist í kvöl
Nú, ég hengdi upp heklaði og spann
En samt hatrið í hjarta' hennar brann
Og ef keypti ég vitlaust krullujárn
Setti' hún kynlífs- og nálgunnarbann
Sértu ólofuð einmann sál
Sem finnst ástin of flókin og hál
Þá lúmskur skaltu laumast burt
Því að lumman er segulstál
Ef ég hefði áttað mig
Og einhvern kannski spurt
Þá hefði maður hypjað sig
Og haldið eitthvað burt
Því að þú ert sál
Sem þyrfti að henda á bál
Og þá myndi ég ekki míga á þig
Þó að mér væri ferlega mál
Og þá myndi ég ekki míga á þig
Þó að mér væri ferlega mál