það er augljóst, þú sérð það jafnt yrst og innst Að allt hér er vonlaust, og okkur finnst Að við hefðum aldrei átt að koma niður úr trjánum þar lifðum við á bönunum og héngum á tánum það er áríðandi og brýnt Að það sé vandlega rýnt Að það sé sannað og sýnt Að það sé tapað og týnt Sem að við sjálfum okkur lánum Allt er á leið til anskotans Og yfir því er ég bísna feginn ég skal með glöðu geði sýna Ykkur stysta og besta veginn Við erum á leið til anskotans Og opinn stendur vítis hurð þar get ég í ró og næði Sjá dagar koma, alltaf síðar Og enginn stöðvar svona tónsmíðar...