Ποτέ δεν ήμουν σίγουρος για το μέλλον
Ήμουν σίγουρος για τον εαυτό μου
Κάθε δυσκολία πρέπει να της δείχνουμε εμπιστοσύνη
Μια ήττα στα αλήθεια μπορεί να είναι μια νίκη
Όταν ήμουν στη Χρυσούπολη έμοιαζε
Ακατόρθωτο να φτάσω ως εδώ
Σήμερα μοιάζει μικρό
Στα αλήθεια δεν έχουμε καταφέρει τίποτα
Ποτέ δε φτάνουμε στο στόχο μας
Στοχεύουμε στο άπειρο
Μέχρι τη μέρα που θα γίνουμε ένα με αυτό
Ένα με το σύμπαν
Μέχρι τη μέρα που θα ξαναεμφανιστούμε
Για να συνεχίσουμε από εκεί που το αφήσαμε
Βλέπεις οι άνθρωποι πεθαίνουν
H τέχνη όμως είναι αιώνια
Οι καλλιτέχνες είναι αθάνατοι
Οι ιδέες δε πεθαίνουν ποτέ
Ποτέ, yah
Πως θα ήταν η σκηνή αν δεν είχα σκάσει
Σκέφτηκες ποτέ τι θα είχε αλλάξει
Παντού είναι σπίτι μου δεν έχω έδρα
Μέχρι να πάω πίσω στη Ανδρομέδα
Σεβασμό στα αλάνια που με έχουν διδάξει
Να μη πέσω κάτω ό,τι και να σκάσει
Ό,τι και να γίνει δεν το βάζω κάτω
Γιατί ξεκινήσαμε όντως απ' τον πάτο
Γιατί ήταν μέρες που δεν είχα πιάτο
Γιατί ήταν μέρες που δεν είχα κρεβάτι
Γιατί ήταν μέρες που δεν είχα σπίτι
Γιατί ήταν μέρες που δεν είχα αγάπη
Ποιος να μου το πει πως η ζωή θα αλλάξει
Πως θα αντέξουμε όταν το νερό αυτό θα πάψει
Κάθε καλλιτέχνης γουστάρει να ανέβει
Πως θα αποδεχθεί ότι πρέπει να κατέβει
Ζούμε αλήθεια το όνειρο με ανοιχτά μάτια
Στο μπουκάλι κρύσταλλοι λιώνουν κομμάτια
Κόκκινα μάτια σε αγγέλων πρόσωπα
Γδύνονται για μένα, yeah, μου μιλάνε πρόστυχα
Ποιον να εμπιστευτείς;
Όλοι μας ζούμε σε μία παράνοια
Όλα αυτά τα βράδια με μετέτρεψαν σε διάνοια
Κοιτούσα απ' το καθρέφτη μου και έλεγα θα το κάνω
Κι ας πεινάσω κι ας πεθάνω δε λυγίζουμε για το πλάνο
Selfmade, το όνομά μου, ρώτησε τη γειτονιά μου
Δεν είμαι απ' την πόλη δε με σπρώξανε καρδιά μου
Πολλοί λένε έχω πατέρα με λεφτά θα 'ταν μαγκιά μου
Μα δε ξέρουνε πόσα χρόνια
Δε μιλάμε και είναι μακριά μου
Κοκορέτσι μετά την Ανάσταση
Είδαν μπροστά τους τον νέο Θεό
Δε θα πούνε ποτέ κανέναν ξανά Saske
Όπως δεν τον είπαν Χριστό
Μες το booth νιώσανε το σεισμό
Όχι ηχοκύματα βλέπαν τα ρίχτερ
Όταν σηκώθηκα για να το πω
Γυρνούσαν όλα τα μάτια σαν μίξερ
Δανεικά κιλά
Δανεικά που ίσως πούλαγα την ψυχή μου
Αλλά δάνεισα, ίσως χάρισα
Και με πούλησαν οι δικοί μου
Δε θέλω κανέναν μαζί μου
Ίσως κάνω λάθη μικρή μου
Μα δε θέλω κάτι στην τελική
Μόνο ήρεμη την ψυχή μου
Έβγαλα 10K και τα χάλασα
Σα να μίλαγα για στραγάλια
Είμαι ο πιο μικρός στο game
Γιατί πιο μικρούς στο game τους τάιζε η μάνα
Τα 'χω κάνει πουτάνα στη σκηνή φόρεσα κιάλια
Μου λέει η μάνα μου κράτα τα λεφτά σου
Και εγώ λέω θα βγάλω κι άλλα
Γάμα τους φούρνους μικροκυμάτων
Θέλω τα φράγκα ηχοκυμάτων
Λύτρωση και αυτό το Σάββατο
Εγώ δεν πάτησα επί πτωμάτων
Δεν είμαι αδύναμος είμαι ευγενής
Και αν η ευγένεια πληρώνει τα πάντα
Θα ήμουν ντροπή για όσους με μεγάλωσαν
Αφού πετύχαιναν τα κανάλια
Κοκαΐνη είναι στο τραπέζι
Και όμως δεν ήπια ούτε μητιά
Την αγάπη μου σε εκείνους
Που θα ζήσουν στη παγωνιά
Νιώθω τις πληγές μου να κλείνουν
Όσο ανοίγουν άλλες ξανά
Αν με ρώταγες τι θα άλλαζα
Θα τα έκανα όλα ξανά
Τι είμαστε χωρίς τα λάθη μας;
Τι είμαστε χωρίς πόνο;
Άμα πήρες χαρά απλόχερα
Θα σου την πάρουν πίσω στον χρόνο
Όσοι μου είπαν θα το πληρώσω
Τους είπα να στείλουν typa να χώσω
Ποιος θα πληρώσει το karma κούκλα μου
Πες μου ποια τράπεζα να δώσω, yah