Τα λόγια δεν κάνουν
Λίγοι οι πιστοί στην πόλη αυτή
Επαναλαμβάνουν
Εμπόλεμη ζωή είναι
Ο κόσμος μου είμαι ο Άδης
Δαίμονες παλεύω βράδυ
Ψάχνω μέσα μου οάσεις
Οάσεις
Είπα στην μάνα μην ανησυχεί
Όλα θα πάνε καλά
Κοιτάω να μην ξεφύγω πάλι
Αφού ξέρουνε ότι δεν πάω καλά
Κι ας μην έχω βρει την αγάπη
Την ψάχνω συστηματικά
Η άλλη μου λέει να μην χύσω μέσα
Δεν θέλει ακόμα παιδιά
Και πάλι το ΕΓΩ φωνάζει
Τόσο δούλεψα μα λέω γάμησε το
Όσο και να πλησιάζεις
Στο τέλος θα φας το πακέτο
Κανέναν πια δεν λογαριάζω
Πέρα απ'τα φράγκα του κάθε μήνα
Και μια πουτάνα πιστή μου σκύλα
Πάντα θα μένει, την λένε Αθήνα
Τα λόγια δεν κάνουν
Λίγοι οι πιστοί στην πόλη αυτή
Επαναλαμβάνουν
Εμπόλεμη ζωή είναι
Ο κόσμος μου είμαι ο Άδης
Δαίμονες παλεύω βράδυ
Ψάχνω μέσα μου οάσεις
Οάσεις
Τα λόγια δεν κάνουν
Λίγοι οι πιστοί στην πόλη αυτή
Επαναλαμβάνουν
Εμπόλεμη ζωή είναι
Ο κόσμος μου είμαι ο Άδης
Δαίμονες παλεύω βράδυ
Ψάχνω μέσα μου οάσεις
Οάσεις
Όλο και πιο βαρύς είναι ο κάθε χειμώνας
Με κάθε του λήξη όλο και αναστατώνομαι
Στο μυαλό μου
Προσπαθώ να μην γίνω θαμώνας
Αλλά κάθε χρόνο
Πάλι επαναλαμβάνομαι
Κάνω τα βήματα προς τον απέραντο
Θέλω να δίνω όχι μόνο να παίρνω
Αλλά φαίνεται δρόμος μακρύς
Ενώ χρόνο δεν έχω
Πόσες φορές τους εμπιστεύτηκα
Τόσες φορές τα μούτρα μου έφαγα
Πιο εύκολο είναι
Να καίω και να καταστρέφω
Τα λόγια δεν κάνουν
Λίγοι οι πιστοί στην πόλη αυτή
Επαναλαμβάνουν
Εμπόλεμη ζωή είναι
Ο κόσμος μου είμαι ο Άδης
Δαίμονες παλεύω βράδυ
Ψάχνω μέσα μου οάσεις
Οάσεις
Τα λόγια δεν κάνουν
Λίγοι οι πιστοί στην πόλη αυτή
Επαναλαμβάνουν
Εμπόλεμη ζωή είναι
Ο κόσμος μου είμαι ο Άδης
Δαίμονες παλεύω βράδυ
Ψάχνω μέσα μου οάσεις
Οάσεις