Άρχεται μ' αυτό λοιπόν, η audition.
Έβαλα lotion, το τυχερό μου μενταγιόν.
Ε και, και λοιπόν, θα μπορούσα να πω ακρόαση αντί να πω audition.
Μα στη δική μου όαση, μιλώ με illusion,
Λέξεις με ψευδαίσθηση που δίνουν την
αίσθηση άλλοτε λάθος και άλλοτε σωστό.
Δε θα το κρίνω εγώ, απόψε θα κριθώ.
Πρέπει να βρω κομμάτι να το πω τραγουδιστά.
Μέταλλο να 'χω στη φωνή, χρυσάφι στην καρδιά.
Μα τι να πω και πως και που, το σκέφτομαι ξανά.
Ανοίγω το ραδιόφωνο και ακούω προσεχτικά.
Έφτασε δυο ώρες από Ακρόπολη στο Γκύζη.
Τόσα κομμάτια άκουσα, κανένα δε μ' αγγίζει.
Άρχισα να αγχώνομαι, τι θα του πω τ' ανθρώπου.
"Γεια σας, είμαι ο Πάνος, του Ευάγγελου του πρώτου."
"Ε και, φίλε μου; Δείξε μου τι αξίζεις."
"Εντάξει, κυρ Διονύση μου, θα αρχίσω μη με βρίζεις."
Μισό λεπτό μονάχα, δώσε βάση στο κρεσέντο μου.
Ήρθα να εκμεταλλευτείτε το ταλέντο μου.
Η ατάκα είναι κλεμμένη από εσάς την πήρα.
Έτσι είπες και του Πατσιφά όταν πήγαινες στην Λύρα.
Ωχ, του μίλησα στον ενικό, πάει έχασα τη δουλειά.
Θα του πω τη "Συννεφούλα" 3 τόνους πιο ψηλά.
Ααχ... να 'ξερατε κυρ Νιόνιο μου τι μου θυμίζει το κομμάτι.
Ήξερα ένα σινεμά που σου 'βγαζε το μάτι.
Δεν ήταν κουλτουριάρικο να παίζει Λυσιστράτη.
Μα τα καλύτερα πορνό από 'δω ως τη Βαγδάτη
Φούλα το λέγαν το σινέ, το φωνάζαν "Συννεφούλα".
Πήγαινα κάθε Σάββατο, όταν μ' έστηνε η Κούλα.
Αλήθεια, πώς σας φάνηκα, καλός ή δε σας κάνω;
Αν δε με πάρετε κι εσείς, δεν ξέρω τι θα κάνω.
Θα πάω στου Μικρούτσικου, στου Fame την ιστορία.
Είμαι καλός τραγουδιστής, δε θα 'ταν αμαρτία.
Κάθισα, μελέτησα, όλη την εβδομάδα.
Η μουσική σας με καθήλωσε, οι στίχοι σας αράδα.
Κατάλαβα πολλά για σας, είσαστε... ράπερ... ραψωδός.
Βαρέων βαρών παλιοροκάς και στη ψυχή λαϊκός.
Για αυτό θα ήταν όμορφο να βγαίναμε στο πάλκο.
Με σκοινί εσείς σαν τον Ρουβά.
Σαν Μαζωνάκης εγώ με σάλτο.
Φαντάσου χειροκρότημα, θα γίνεται χαμός.
Την πίστα απόψε ροκάρουνε ο χοντρός και ο λιγνός.