O zamanlar gizlice yollara çıkardık El ele verirsek dünyayı yıkardık O yasaklı şehirde martılar kadardık Kapılar kapanırdı, sarılıp ağlardık Kaç kere yandık, kimse bilmiyor Gemiler gidiyor, İzmir ağlıyor Kaç kere yandık, kimse bilmiyor Gemiler gidiyor, İzmir ağlıyor ♪ O zamanlar zamansız, mekansız çocuktuk Büyüdük belki de onları unuttuk O karanlık şehirde korkular kadardık Gecenin karasında sevdalı bahardık Kaç kere yandık, kimse bilmiyor Sevdiğim gidiyor, İzmir ağlıyor Kaç kere yandık, kimse bilmiyor Gemiler gidiyor, İzmir ağlıyor