อยากจะรักเธอไปให้นานเท่านาน
อยากมีเธอเดินร่วมทาง
กอดเก็บเธอไว้อย่างนี้
แต่ก็รู้ตัวเองว่าเราไม่ดี
ไม่ดีพออะไรสักอย่าง
มีแต่ความว่างเปล่า
เส้นทางฉันมันหยุดที่การได้มารักเธอ
เส้นทางของเธอยังไกลกว่านั้น
คำว่ารักไม่สามารถพาเธอไปได้ถึงดั่งฝัน
อย่าได้เป็นห่วงตัวถ่วงคนนี้
ฉันมันไม่คู่ควร
เธอไม่ควรทิ้งหัวใจไว้ที่คนอย่างฉัน
ปล่อยมือแล้วไปเถิดหนา
ฉันยินดีถ้าเธอได้พบเจอคนที่ดีกว่า
น้ำตาที่ไหลคือน้ำตาของความยินดี
ดีแค่ไหนที่ในช่วงชีวิตหนึ่ง
ได้ดูแลเธอมาครึ่งทางได้ส่งเธอถึงฝั่ง
เส้นทางฉันมันหยุดที่การได้มารักเธอ
เส้นทางของเธอยังไกลกว่านั้น
คำว่ารักไม่สามารถพาเธอไปได้ถึงดั่งฝัน
อย่าได้เป็นห่วงตัวถ่วงคนนี้
ฉันมันไม่คู่ควร
เธอไม่ควรทิ้งหัวใจไว้ที่คนอย่างฉัน
ปล่อยมือแล้วไปเถิดหนา
ฉันยินดีถ้าเธอได้พบเจอคนที่ดีกว่า
น้ำตาที่ไหลคือน้ำตาของความยินดี
หมื่นพันความทุกข์
ถ้าแลกความสุขในชีวิตเธอ
ฉันพร้อมจะเจอเพื่อเธอเท่านั้น
เปรียบกับพี่เป็นแค่ขอนไม้
ต่อให้รักเจ้ามากเพียงไหน
ผุพังไปพึ่งพาก็ได้ไม่นาน
เปรียบกับพี่เป็นแค่ขอนไม้
เกาะลอยคอให้เพียงข้ามวัน
แต่ฝั่งฝันขอเพียงให้เรือพาเจ้าไป
ฉันมันไม่คู่ควรเธอไม่ควรทิ้งหัวใจ
ไว้ที่คนอย่างฉันปล่อยมือแล้วไปเถิดหนา
ฉันยินดีถ้าเธอได้พบเจอคนที่ดีกว่า
น้ำตาที่ไหลคือน้ำตาของความยินดี
ฉันมันไม่คู่ควร
เธอไม่ควรทิ้งหัวใจไว้ที่คนอย่างฉัน
(เปรียบกับพี่เป็นแค่ขอนไม้)
ปล่อยมือแล้วไปเถิดหนา
(พึ่งพาก็ได้ไม่นาน)
ฉันยินดีถ้าเธอได้พบเจอคนที่ดีกว่า
(แต่ฝั่งฝันขอเพียงให้เรือพาเจ้าไป)
น้ำตาที่ไหล คือน้ำตาของความยินดี