Als je oma koningin is En je pa haar oudste zoon Dan begin je te beseffen, Op een dag draag ik hun kroon En dat ding kan zwaar of licht zijn En ik weet niet of die staat Maar dat kreng gaat wel bepalen Hoe mijn leven verder gaat Ben ik hier wel voor gemaakt? Telkens als het me raakt Dat ik mezelf ben verloren Denk ik stel je niet aan Je bent hier voor geboren... Je gaat de weg al eeuwen oud Je volgt hun pad dat is vertrouwd Met open hart en open ogen Je gaat de weg al eeuwen oud Je volgt hun pad ja, dat is vertrouwd Met open hart en open ogen Als je broer ooit wordt geroepen Tot het ambt van koningschap, Ben je lange tijd reserve En dat maakt de keuzes krap Toen mijn neefje werd geboren Voelde ik niet meer die last Maar hij is niet te benijden Alles staat voor hem al vast Ik ben hier niet voor gemaakt Weet dat het me raakt Dat hij het juk moet dragen, De troon eenzaam bewaakt Kan ik dit van hem vragen? Je gaat de weg al eeuwen oud Gevangen in een kooi van goud Gesloten hart, gesloten ogen Je gaat de weg al eeuwen oud Je volgt hun pad ook al voelt dat fout En je hoopt op mededogen ... De verschillen worden groter Want mijn bloed is minder blauw Maar nog steeds mag ik niet kiezen Voor de vrouw van wie ik hou Hij en ik blijven verbonden Heus daar kun je van op aan Maar het zal op mijn manier zijn Door mijn eigen weg te gaan Dus, groeien wij uit elkaar? Door mijn liefde voor haar Een nieuwe weg om in te slaan Een ander pad om op te gaan Naar waar ooit mijn dromen vlogen ... Je gaat de weg al eeuwen oud Je volgt hun pad dat is vertrouwd Met open hart en open ogen Is dit mijn weg om in te slaan? Is dit het pad om op te gaan? Met open hart en open ogen