Έλα στον χορό κει που έχω σπείρει τα σωθικά μου, την αλήθεια βυζαίνουν τα παιδιά μου. Στέκουν τα ρολόγια μες στους ναούς σας σταματημένα, παραμύθια απ' τους άμβωνες δοσμένα. Δαιμονική γιορτή κι η άβυσσος μαυροντυμένη τους πιστούς της να περιμένει στου πόνου το μεθύσι, χίλια χρόνια να τους σφραγίσει. Είμαι ο φονιάς που όλη τη γενιά σου έχει αφανίσει και στον θρόνο της γης έχει καθίσει. Είμαι ο πιο σοφός της κατάρας γιός ο αγαπημένος στη λατρεία της σάρκας μου δοσμένος. Δαιμονική γιορτή κι η άβυσσος μαυροντυμένη τους πιστούς της να περιμένει στου πόνου το μεθύσι, χίλια χρόνια να τους σφραγίσει. Έλα στην πηγή, νύχτα μυστική να με συναντήσεις μια κρυφή σου πτυχή να αγαπήσεις.